Déclinaison / Conjugueur latin
praestrŭo - Diathèse active
(praestrŭo, praestrŭis, praestruxi, praestrŭĕre, praestructum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praestrŭo |
| II sing. | praestrŭis |
| III sing. | praestrŭit |
| I plur. | praestrŭĭmus |
| II plur. | praestrŭĭtis |
| III plur. | praestrŭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestrŭēbam |
| II sing. | praestrŭēbas |
| III sing. | praestrŭēbat |
| I plur. | praestrŭebāmus |
| II plur. | praestrŭebātis |
| III plur. | praestrŭēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praestrŭam |
| II sing. | praestrŭes |
| III sing. | praestrŭet |
| I plur. | praestrŭēmus |
| II plur. | praestrŭētis |
| III plur. | praestrŭent |
| PARFAIT |
| I sing. | praestruxi |
| II sing. | praestruxisti |
| III sing. | praestruxit |
| I plur. | praestruxĭmus |
| II plur. | praestruxistis |
| III plur. | praestruxērunt, praestruxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestruxĕram |
| II sing. | praestruxĕras |
| III sing. | praestruxĕrat |
| I plur. | praestruxerāmus |
| II plur. | praestruxerātis |
| III plur. | praestruxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praestruxĕro |
| II sing. | praestruxĕris |
| III sing. | praestruxĕrit |
| I plur. | praestruxerĭmus |
| II plur. | praestruxerĭtis |
| III plur. | praestruxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praestrŭam |
| II sing. | praestrŭas |
| III sing. | praestrŭat |
| I plur. | praestrŭāmus |
| II plur. | praestrŭātis |
| III plur. | praestrŭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praestrŭĕrem |
| II sing. | praestrŭĕres |
| III sing. | praestrŭĕret |
| I plur. | praestrŭerēmus |
| II plur. | praestrŭerētis |
| III plur. | praestrŭĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praestruxĕrim |
| II sing. | praestruxĕris |
| III sing. | praestruxĕrit |
| I plur. | praestruxerĭmus |
| II plur. | praestruxerĭtis |
| III plur. | praestruxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praestruxissem |
| II sing. | praestruxisses |
| III sing. | praestruxisset |
| I plur. | praestruxissēmus |
| II plur. | praestruxissētis |
| III plur. | praestruxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praestrŭĕ |
| II plur. | praestrŭĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praestrŭĭto |
| III sing. | praestrŭĭto |
| II plur. | praestrŭitōte |
| III plur. | praestrŭunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praestrŭens, –entis |
| FUTUR |
| praestructūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praestrŭĕre |
| PARFAIT |
| praestruxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praestructūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praestructūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praestrŭendi |
| Datif: | praestrŭendo |
| Accusatif: | ad praestrŭendum |
| Ablatif: | praestrŭendo |
| SUPIN |
| praestructum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESTRUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
