GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praetergrĕdĭor - Diathèse active

(praetergrĕdĭor, praetergrĕdĕris, praetergrĕdi, praetergressus, praetergressum)

verbe transitif e intransitif déponent III conjugaison in -io

Voir la traduction de ce mot



FORME DÉPONENTE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praetergrĕdĭor
 II sing. praetergrĕdĕris, praetergrĕdĕre
 III sing. praetergrĕdītur
 I plur. praetergrĕdīmur
 II plur. praetergrĕdimĭni
 III plur. praetergrĕdiuntur
IMPARFAIT
 I sing. praetergrĕdiēbar
 II sing. praetergrĕdiebāris, praetergrĕdiebāre
 III sing. praetergrĕdiebātur
 I plur. praetergrĕdiebāmur
 II plur. praetergrĕdiebamĭni
 III plur. praetergrĕdiebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praetergrĕdĭar
 II sing. praetergrĕdiēris, praetergrĕdiēre
 III sing. praetergrĕdiētur
 I plur. praetergrĕdiēmur
 II plur. praetergrĕdiemĭni
 III plur. praetergrĕdientur
PARFAIT
 I sing. praetergressus, –a, –um sum
 II sing. praetergressus, –a, –um es
 III sing. praetergressus, –a, –um est
 I plur. praetergressi, –ae, –a sumus
 II plur. praetergressi, –ae, –a estis
 III plur. praetergressi, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praetergressus, –a, –um eram
 II sing. praetergressus, –a, –um eras
 III sing. praetergressus, –a, –um erat
 I plur. praetergressi, –ae, –a eramus
 II plur. praetergressi, –ae, –a eratis
 III plur. praetergressi, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praetergressus, –a, –um ero
 II sing. praetergressus, –a, –um eris
 III sing. praetergressus, –a, –um erit
 I plur. praetergressi, –ae, –a erimus
 II plur. praetergressi, –ae, –a eritis
 III plur. praetergressi, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praetergrĕdĭar
 II sing. praetergrĕdiāris, praetergrĕdiāre
 III sing. praetergrĕdiātur
 I plur. praetergrĕdiāmur
 II plur. praetergrĕdiamĭni
 III plur. praetergrĕdiantur
IMPARFAIT
 I sing. praetergrĕdĕrer
 II sing. praetergrĕderēris, praetergrĕderēre
 III sing. praetergrĕderētur
 I plur. praetergrĕderēmur
 II plur. praetergrĕderēmini
 III plur. praetergrĕderentur
PARFAIT
 I sing. praetergressus, –a, –um sim
 II sing. praetergressus, –a, –um sis
 III sing. praetergressus, –a, –um sit
 I plur. praetergressi, –ae, –a simus
 II plur. praetergressi, –ae, –a sitis
 III plur. praetergressi, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praetergressus, –a, –um essem
 II sing. praetergressus, –a, –um esses
 III sing. praetergressus, –a, –um esset
 I plur. praetergressi, –ae, –a essemus
 II plur. praetergressi, –ae, –a essetis
 III plur. praetergressi, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praetergrĕdĕre
 II plur. praetergrĕdimĭni
FUTUR
 II sing. praetergrĕdītor
 III sing. praetergrĕdītor
 II plur. –
 III plur. praetergrĕdiuntor
INFINITO
PRÉSENT
 praetergrĕdi
PARFAIT
 Singolare: praetergressus, –a, –um esse
 Plurale: praetergressi, –ae, –a esse
FUTUR
 Singolare: praetergressūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: praetergressūros, –as, –a esse
PARTICIPE
PRÉSENT
 praetergrĕdiens, –ientis
FUTUR
 praetergressūrūs, –a, –ūm
SUPIN
 Attivo: praetergressum
 Passivo: praetergressu
GERUNDIF
 Génitif: praetergrĕdiendi
 Datif: praetergrĕdiendo
 Accusatif: praetergrĕdiendum
 Ablatif: praetergrĕdiendo
 
GERUNDIVO
 praetergrĕdiendus, –a, –um


<<  praetergrĕdiens praetergressūrūs  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAETERGREDIOR100}} ---CACHE---