GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praetingor - Diathèse passive

(praetingo, praetingis, praetingĕre, praetinctum)

verbe transitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praetingor
 II sing. praetingĕris, praetingĕre
 III sing. praetingĭtur
 I plur. praetingĭmur
 II plur. praetingimĭni
 III plur. praetinguntur
IMPARFAIT
 I sing. praetingēbar
 II sing. praetingebāris, praetingebāre
 III sing. praetingebātur
 I plur. praetingebāmur
 II plur. praetingebamĭni
 III plur. praetingebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praetingar
 II sing. praetingēris, praetingēre
 III sing. praetingētur
 I plur. praetingēmur
 II plur. praetingemĭni
 III plur. praetingentur
PARFAIT
 I sing. praetinctus, –a, –um sum
 II sing. praetinctus, –a, –um es
 III sing. praetinctus, –a, –um est
 I plur. praetincti, –ae, –a sumus
 II plur. praetincti, –ae, –a estis
 III plur. praetincti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praetinctus, –a, –um eram
 II sing. praetinctus, –a, –um eras
 III sing. praetinctus, –a, –um erat
 I plur. praetincti, –ae, –a eramus
 II plur. praetincti, –ae, –a eratis
 III plur. praetincti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praetinctus, –a, –um ero
 II sing. praetinctus, –a, –um eris
 III sing. praetinctus, –a, –um erit
 I plur. praetincti, –ae, –a erimus
 II plur. praetincti, –ae, –a eritis
 III plur. praetincti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praetingar
 II sing. praetingāris, praetingāre
 III sing. praetingātur
 I plur. praetingāmur
 II plur. praetingamĭni
 III plur. praetingantur
IMPARFAIT
 I sing. praetingĕrer
 II sing. praetingerēris, praetingerēre
 III sing. praetingerētur
 I plur. praetingerēmur
 II plur. praetingeremĭni
 III plur. praetingerentur
PARFAIT
 I sing. praetinctus, –a, –um sim
 II sing. praetinctus, –a, –um sis
 III sing. praetinctus, –a, –um sit
 I plur. praetincti, –ae, –a simus
 II plur. praetincti, –ae, –a sitis
 III plur. praetincti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praetinctus, –a, –um essem
 II sing. praetinctus, –a, –um esses
 III sing. praetinctus, –a, –um esset
 I plur. praetincti, –ae, –a essemus
 II plur. praetincti, –ae, –a essetis
 III plur. praetincti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praetingĕre
 II plur. praetingimĭni
FUTUR
 II sing. praetingĭtor
 III sing. praetingĭtor
 II plur. –
 III plur. praetinguntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praetinctus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praetingi
PARFAIT
 Singolare: praetinctus, –a, –um esse
 Plurale: praetincti, –ae, –a esse
FUTUR
 praetinctum esse
GERUNDIVO
 praetingendus, –a, –um
SUPIN
 praetinctu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praetingo praetondens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAETINGOR100}} ---CACHE---