Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | praetractor |
II sing. | praetractāris, praetractāre |
III sing. | praetractātur |
I plur. | praetractāmur |
II plur. | praetractamĭni |
III plur. | praetractantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praetractābar |
II sing. | praetractabāris, praetractabāre |
III sing. | praetractabātur |
I plur. | praetractabāmur |
II plur. | praetractabamĭni |
III plur. | praetractabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praetractābor |
II sing. | praetractabĕris, praetractabĕre |
III sing. | praetractabĭtur |
I plur. | praetractabĭmur |
II plur. | praetractabimĭni |
III plur. | praetractabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praetracter |
II sing. | praetractēris, praetractēre |
III sing. | praetractētur |
I plur. | praetractēmur |
II plur. | praetractemĭni |
III plur. | praetractentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praetractārer |
II sing. | praetractarēris, praetractarēre |
III sing. | praetractarētur |
I plur. | praetractarēmur |
II plur. | praetractaremĭni |
III plur. | praetractarentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praetractāre |
II plur. | praetractamĭni |
FUTUR |
II sing. | praetractātor |
III sing. | praetractātor |
II plur. | |
III plur. | praetractantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
|
INFINITO |
PRÉSENT |
praetractāri |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
|
GERUNDIVO |
praetractandus, a, um | |