Déclinaison / Conjugueur latin
pransĭtor - Diathèse passive
(pransĭto, pransĭtas, pransitavi, pransĭtāre, pransitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | pransĭtor |
II sing. | pransĭtāris, pransĭtāre |
III sing. | pransĭtātur |
I plur. | pransĭtāmur |
II plur. | pransĭtamĭni |
III plur. | pransĭtantur |
IMPARFAIT |
I sing. | pransĭtābar |
II sing. | pransĭtabāris, pransĭtabāre |
III sing. | pransĭtabātur |
I plur. | pransĭtabāmur |
II plur. | pransĭtabamĭni |
III plur. | pransĭtabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | pransĭtābor |
II sing. | pransĭtabĕris, pransĭtabĕre |
III sing. | pransĭtabĭtur |
I plur. | pransĭtabĭmur |
II plur. | pransĭtabimĭni |
III plur. | pransĭtabuntur |
PARFAIT |
I sing. | pransitatus, a, um sum |
II sing. | pransitatus, a, um es |
III sing. | pransitatus, a, um est |
I plur. | pransitati, ae, a sumus |
II plur. | pransitati, ae, a estis |
III plur. | pransitati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | pransitatus, a, um eram |
II sing. | pransitatus, a, um eras |
III sing. | pransitatus, a, um erat |
I plur. | pransitati, ae, a eramus |
II plur. | pransitati, ae, a eratis |
III plur. | pransitati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | pransitatus, a, um ero |
II sing. | pransitatus, a, um eris |
III sing. | pransitatus, a, um erit |
I plur. | pransitati, ae, a erimus |
II plur. | pransitati, ae, a eritis |
III plur. | pransitati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | pransĭter |
II sing. | pransĭtēris, pransĭtēre |
III sing. | pransĭtētur |
I plur. | pransĭtēmur |
II plur. | pransĭtemĭni |
III plur. | pransĭtentur |
IMPARFAIT |
I sing. | pransĭtārer |
II sing. | pransĭtarēris, pransĭtarēre |
III sing. | pransĭtarētur |
I plur. | pransĭtarēmur |
II plur. | pransĭtaremĭni |
III plur. | pransĭtarentur |
PARFAIT |
I sing. | pransitatus, a, um sim |
II sing. | pransitatus, a, um sis |
III sing. | pransitatus, a, um sit |
I plur. | pransitati, ae, a simus |
II plur. | pransitati, ae, a sitis |
III plur. | pransitati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | pransitatus, a, um essem |
II sing. | pransitatus, a, um esses |
III sing. | pransitatus, a, um esset |
I plur. | pransitati, ae, a essemus |
II plur. | pransitati, ae, a essetis |
III plur. | pransitati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | pransĭtāre |
II plur. | pransĭtamĭni |
FUTUR |
II sing. | pransĭtātor |
III sing. | pransĭtātor |
II plur. | |
III plur. | pransĭtantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
pransitatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
pransĭtāri |
PARFAIT |
Singolare: | pransitatus, a, um esse |
Plurale: | pransitati, ae, a esse |
FUTUR |
pransitatum esse |
GERUNDIVO |
pransĭtandus, a, um |
SUPIN |
pransitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRANSITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|