Déclinaison / Conjugueur latin
prĕcor - Diathèse active
(prĕcor, prĕcāris, prĕcāri, precatus, precatum)
verbe transitif e intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | prĕcor |
II sing. | prĕcāris, prĕcāre |
III sing. | prĕcātur |
I plur. | prĕcāmur |
II plur. | prĕcamĭni |
III plur. | prĕcantur |
IMPARFAIT |
I sing. | prĕcābar |
II sing. | prĕcabāris, prĕcabāre |
III sing. | prĕcabātur |
I plur. | prĕcabāmur |
II plur. | prĕcabamĭni |
III plur. | prĕcabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | prĕcābor |
II sing. | prĕcabĕris, prĕcabĕre |
III sing. | prĕcabĭtur |
I plur. | prĕcabĭmur |
II plur. | prĕcabimĭni |
III plur. | prĕcabuntur |
PARFAIT |
I sing. | precatus, a, um sum |
II sing. | precatus, a, um es |
III sing. | precatus, a, um est |
I plur. | precati, ae, a sumus |
II plur. | precati, ae, a estis |
III plur. | precati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | precatus, a, um eram |
II sing. | precatus, a, um eras |
III sing. | precatus, a, um erat |
I plur. | precati, ae, a eramus |
II plur. | precati, ae, a eratis |
III plur. | precati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | precatus, a, um ero |
II sing. | precatus, a, um eris |
III sing. | precatus, a, um erit |
I plur. | precati, ae, a erimus |
II plur. | precati, ae, a eritis |
III plur. | precati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | prĕcer |
II sing. | prĕcēris, prĕcēre |
III sing. | prĕcētur |
I plur. | prĕcēmur |
II plur. | prĕcemĭni |
III plur. | prĕcentur |
IMPARFAIT |
I sing. | prĕcārer |
II sing. | prĕcarēris, prĕcarēre |
III sing. | prĕcarētur |
I plur. | prĕcarēmur |
II plur. | prĕcaremĭni |
III plur. | prĕcarentur |
PARFAIT |
I sing. | precatus, a, um sim |
II sing. | precatus, a, um sis |
III sing. | precatus, a, um sit |
I plur. | precati, ae, a simus |
II plur. | precati, ae, a sitis |
III plur. | precati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | precatus, a, um essem |
II sing. | precatus, a, um esses |
III sing. | precatus, a, um esset |
I plur. | precati, ae, a essemus |
II plur. | precati, ae, a essetis |
III plur. | precati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | prĕcāre |
II plur. | prĕcamĭni |
FUTUR |
II sing. | prĕcātor |
III sing. | prĕcātor |
II plur. | |
III plur. | prĕcantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
prĕcāri |
PARFAIT |
Singolare: | precatus, a, um esse |
Plurale: | precati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | precatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | precatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
prĕcans, antis |
FUTUR |
precatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | precatum |
Passivo: | precatu |
GERUNDIF |
Génitif: | prĕcandi |
Datif: | prĕcando |
Accusatif: | prĕcandum |
Ablatif: | prĕcando |
|
GERUNDIVO |
prĕcandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRECOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|