Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | proavitus |
Gen. | proaviti |
Dat. | proavito |
Acc. | proavitum |
Abl. | proavito |
Voc. | proavite |
PLURIEL |
Nom. | proaviti |
Gen. | proavitōrum |
Dat. | proavitis |
Acc. | proavitos |
Abl. | proavitis |
Voc. | proaviti |
SINGULIER |
Nom. | proavită |
Gen. | proavitae |
Dat. | proavitae |
Acc. | proavitam |
Abl. | proavitā |
Voc. | proavită |
PLURIEL |
Nom. | proavitae |
Gen. | proavitārum |
Dat. | proavitis |
Acc. | proavitas |
Abl. | proavitis |
Voc. | proavitae |
SINGULIER |
Nom. | proavitum |
Gen. | proaviti |
Dat. | proavito |
Acc. | proavitum |
Abl. | proavito |
Voc. | proavitum |
PLURIEL |
Nom. | proavita |
Gen. | proavitōrum |
Dat. | proavitis |
Acc. | proavita |
Abl. | proavitis | |