GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


prōnuntĭor - Diathèse passive

(prōnuntĭo, prōnuntĭas, pronuntiavi, prōnuntĭāre, pronuntiatum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. prōnuntĭor
 II sing. prōnuntĭāris, prōnuntĭāre
 III sing. prōnuntĭātur
 I plur. prōnuntĭāmur
 II plur. prōnuntĭamĭni
 III plur. prōnuntĭantur
IMPARFAIT
 I sing. prōnuntĭābar
 II sing. prōnuntĭabāris, prōnuntĭabāre
 III sing. prōnuntĭabātur
 I plur. prōnuntĭabāmur
 II plur. prōnuntĭabamĭni
 III plur. prōnuntĭabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. prōnuntĭābor
 II sing. prōnuntĭabĕris, prōnuntĭabĕre
 III sing. prōnuntĭabĭtur
 I plur. prōnuntĭabĭmur
 II plur. prōnuntĭabimĭni
 III plur. prōnuntĭabuntur
PARFAIT
 I sing. pronuntiatus, –a, –um sum
 II sing. pronuntiatus, –a, –um es
 III sing. pronuntiatus, –a, –um est
 I plur. pronuntiati, –ae, –a sumus
 II plur. pronuntiati, –ae, –a estis
 III plur. pronuntiati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. pronuntiatus, –a, –um eram
 II sing. pronuntiatus, –a, –um eras
 III sing. pronuntiatus, –a, –um erat
 I plur. pronuntiati, –ae, –a eramus
 II plur. pronuntiati, –ae, –a eratis
 III plur. pronuntiati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. pronuntiatus, –a, –um ero
 II sing. pronuntiatus, –a, –um eris
 III sing. pronuntiatus, –a, –um erit
 I plur. pronuntiati, –ae, –a erimus
 II plur. pronuntiati, –ae, –a eritis
 III plur. pronuntiati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. prōnuntĭer
 II sing. prōnuntĭēris, prōnuntĭēre
 III sing. prōnuntĭētur
 I plur. prōnuntĭēmur
 II plur. prōnuntĭemĭni
 III plur. prōnuntĭentur
IMPARFAIT
 I sing. prōnuntĭārer
 II sing. prōnuntĭarēris, prōnuntĭarēre
 III sing. prōnuntĭarētur
 I plur. prōnuntĭarēmur
 II plur. prōnuntĭaremĭni
 III plur. prōnuntĭarentur
PARFAIT
 I sing. pronuntiatus, –a, –um sim
 II sing. pronuntiatus, –a, –um sis
 III sing. pronuntiatus, –a, –um sit
 I plur. pronuntiati, –ae, –a simus
 II plur. pronuntiati, –ae, –a sitis
 III plur. pronuntiati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. pronuntiatus, –a, –um essem
 II sing. pronuntiatus, –a, –um esses
 III sing. pronuntiatus, –a, –um esset
 I plur. pronuntiati, –ae, –a essemus
 II plur. pronuntiati, –ae, –a essetis
 III plur. pronuntiati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. prōnuntĭāre
 II plur. prōnuntĭamĭni
FUTUR
 II sing. prōnuntĭātor
 III sing. prōnuntĭātor
 II plur. –
 III plur. prōnuntĭantor
PARTICIPE
PARFAIT
 pronuntiatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 prōnuntĭāri
PARFAIT
 Singolare: pronuntiatus, –a, –um esse
 Plurale: pronuntiati, –ae, –a esse
FUTUR
 pronuntiatum esse
GERUNDIVO
 prōnuntĭandus, –a, –um
SUPIN
 pronuntiatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  prōnuntĭo prōnūpĕr  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRONUNTIOR100}} ---CACHE---