Déclinaison / Conjugueur latin
prōvŏcor - Diathèse passive
(prōvŏco, prōvŏcas, provocavi, prōvŏcāre, provocatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | prōvŏcor |
II sing. | prōvŏcāris, prōvŏcāre |
III sing. | prōvŏcātur |
I plur. | prōvŏcāmur |
II plur. | prōvŏcamĭni |
III plur. | prōvŏcantur |
IMPARFAIT |
I sing. | prōvŏcābar |
II sing. | prōvŏcabāris, prōvŏcabāre |
III sing. | prōvŏcabātur |
I plur. | prōvŏcabāmur |
II plur. | prōvŏcabamĭni |
III plur. | prōvŏcabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | prōvŏcābor |
II sing. | prōvŏcabĕris, prōvŏcabĕre |
III sing. | prōvŏcabĭtur |
I plur. | prōvŏcabĭmur |
II plur. | prōvŏcabimĭni |
III plur. | prōvŏcabuntur |
PARFAIT |
I sing. | provocatus, a, um sum |
II sing. | provocatus, a, um es |
III sing. | provocatus, a, um est |
I plur. | provocati, ae, a sumus |
II plur. | provocati, ae, a estis |
III plur. | provocati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | provocatus, a, um eram |
II sing. | provocatus, a, um eras |
III sing. | provocatus, a, um erat |
I plur. | provocati, ae, a eramus |
II plur. | provocati, ae, a eratis |
III plur. | provocati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | provocatus, a, um ero |
II sing. | provocatus, a, um eris |
III sing. | provocatus, a, um erit |
I plur. | provocati, ae, a erimus |
II plur. | provocati, ae, a eritis |
III plur. | provocati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | prōvŏcer |
II sing. | prōvŏcēris, prōvŏcēre |
III sing. | prōvŏcētur |
I plur. | prōvŏcēmur |
II plur. | prōvŏcemĭni |
III plur. | prōvŏcentur |
IMPARFAIT |
I sing. | prōvŏcārer |
II sing. | prōvŏcarēris, prōvŏcarēre |
III sing. | prōvŏcarētur |
I plur. | prōvŏcarēmur |
II plur. | prōvŏcaremĭni |
III plur. | prōvŏcarentur |
PARFAIT |
I sing. | provocatus, a, um sim |
II sing. | provocatus, a, um sis |
III sing. | provocatus, a, um sit |
I plur. | provocati, ae, a simus |
II plur. | provocati, ae, a sitis |
III plur. | provocati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | provocatus, a, um essem |
II sing. | provocatus, a, um esses |
III sing. | provocatus, a, um esset |
I plur. | provocati, ae, a essemus |
II plur. | provocati, ae, a essetis |
III plur. | provocati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | prōvŏcāre |
II plur. | prōvŏcamĭni |
FUTUR |
II sing. | prōvŏcātor |
III sing. | prōvŏcātor |
II plur. | |
III plur. | prōvŏcantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
provocatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
prōvŏcāri |
PARFAIT |
Singolare: | provocatus, a, um esse |
Plurale: | provocati, ae, a esse |
FUTUR |
provocatum esse |
GERUNDIVO |
prōvŏcandus, a, um | |