Déclinaison / Conjugueur latin
rĕcălesco - Diathèse active
(rĕcălesco, rĕcălescis, rĕcălescĕre, recalui)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcălesco |
| II sing. | rĕcălescis |
| III sing. | rĕcălescit |
| I plur. | rĕcălescĭmus |
| II plur. | rĕcălescĭtis |
| III plur. | rĕcălescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcălescēbam |
| II sing. | rĕcălescēbas |
| III sing. | rĕcălescēbat |
| I plur. | rĕcălescebāmus |
| II plur. | rĕcălescebātis |
| III plur. | rĕcălescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕcălescam |
| II sing. | rĕcălesces |
| III sing. | rĕcălescet |
| I plur. | rĕcălescēmus |
| II plur. | rĕcălescētis |
| III plur. | rĕcălescent |
| PARFAIT |
| I sing. | recalui |
| II sing. | recaluisti |
| III sing. | recaluit |
| I plur. | recaluĭmus |
| II plur. | recaluistis |
| III plur. | recaluērunt, recaluēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recaluĕram |
| II sing. | recaluĕras |
| III sing. | recaluĕrat |
| I plur. | recaluerāmus |
| II plur. | recaluerātis |
| III plur. | recaluĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | recaluĕro |
| II sing. | recaluĕris |
| III sing. | recaluĕrit |
| I plur. | recaluerĭmus |
| II plur. | recaluerĭtis |
| III plur. | recaluĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕcălescam |
| II sing. | rĕcălescas |
| III sing. | rĕcălescat |
| I plur. | rĕcălescāmus |
| II plur. | rĕcălescātis |
| III plur. | rĕcălescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕcălescĕrem |
| II sing. | rĕcălescĕres |
| III sing. | rĕcălescĕret |
| I plur. | rĕcălescerēmus |
| II plur. | rĕcălescerētis |
| III plur. | rĕcălescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | recaluĕrim |
| II sing. | recaluĕris |
| III sing. | recaluĕrit |
| I plur. | recaluerĭmus |
| II plur. | recaluerĭtis |
| III plur. | recaluĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | recaluissem |
| II sing. | recaluisses |
| III sing. | recaluisset |
| I plur. | recaluissēmus |
| II plur. | recaluissētis |
| III plur. | recaluissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕcălescĕ |
| II plur. | rĕcălescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕcălescĭto |
| III sing. | rĕcălescĭto |
| II plur. | rĕcălescitōte |
| III plur. | rĕcălescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕcălescens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕcălescĕre |
| PARFAIT |
| recaluisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕcălescendi |
| Datif: | rĕcălescendo |
| Accusatif: | ad rĕcălescendum |
| Ablatif: | rĕcălescendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RECALESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|