Déclinaison / Conjugueur latin
rĕnuntĭo - Diathèse active
(rĕnuntĭo, rĕnuntĭas, renuntiavi, rĕnuntĭāre, renuntiatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | rĕnuntĭo |
II sing. | rĕnuntĭas |
III sing. | rĕnuntĭat |
I plur. | rĕnuntĭāmus |
II plur. | rĕnuntĭātis |
III plur. | rĕnuntĭant |
IMPARFAIT |
I sing. | rĕnuntĭābam |
II sing. | rĕnuntĭābas |
III sing. | rĕnuntĭābat |
I plur. | rĕnuntĭabāmus |
II plur. | rĕnuntĭabātis |
III plur. | rĕnuntĭābant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | rĕnuntĭābo |
II sing. | rĕnuntĭābis |
III sing. | rĕnuntĭābit |
I plur. | rĕnuntĭabĭmus |
II plur. | rĕnuntĭabĭtis |
III plur. | rĕnuntĭābunt |
PARFAIT |
I sing. | renuntiavi |
II sing. | renuntiavisti |
III sing. | renuntiavit |
I plur. | renuntiavĭmus |
II plur. | renuntiavistis |
III plur. | renuntiavēreunt, renuntiavēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | renuntiavĕram |
II sing. | renuntiavĕras |
III sing. | renuntiavĕrat |
I plur. | renuntiaverāmus |
II plur. | renuntiaverātis |
III plur. | renuntiavĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | renuntiavĕro |
II sing. | renuntiavĕris |
III sing. | renuntiavĕrit |
I plur. | renuntiaverĭmus |
II plur. | renuntiaverĭtis |
III plur. | renuntiavĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | rĕnuntĭem |
II sing. | rĕnuntĭes |
III sing. | rĕnuntĭet |
I plur. | rĕnuntĭēmus |
II plur. | rĕnuntĭētis |
III plur. | rĕnuntĭent |
IMPARFAIT |
I sing. | rĕnuntĭārem |
II sing. | rĕnuntĭāres |
III sing. | rĕnuntĭāret |
I plur. | rĕnuntĭarēmus |
II plur. | rĕnuntĭarētis |
III plur. | rĕnuntĭārent |
PARFAIT |
I sing. | renuntiavĕrim |
II sing. | renuntiavĕris |
III sing. | renuntiavĕrit |
I plur. | renuntiaverĭmus |
II plur. | renuntiaverĭtis |
III plur. | renuntiavĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | renuntiavissem |
II sing. | renuntiavisses |
III sing. | renuntiavisset |
I plur. | renuntiavissēmus |
II plur. | renuntiavissētis |
III plur. | renuntiavissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | rĕnuntĭa |
II plur. | rĕnuntĭāte |
FUTUR |
II sing. | rĕnuntĭāto |
III sing. | rĕnuntĭāto |
II plur. | rĕnuntĭatōte |
III plur. | rĕnuntĭanto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
rĕnuntĭans, antis |
FUTUR |
renuntiatūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
rĕnuntĭāre |
PARFAIT |
renuntiavisse |
FUTUR |
Singolare: | renuntiatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | renuntiatūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | rĕnuntĭandi |
Datif: | rĕnuntĭando |
Accusatif: | ad rĕnuntĭandum |
Ablatif: | rĕnuntĭando |
SUPIN |
renuntiatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RENUNTIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|