Déclinaison / Conjugueur latin
resciscor - Diathèse passive
(rescisco, resciscis, rescii, resciscĕre, rescitum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | resciscor |
| II sing. | resciscĕris, resciscĕre |
| III sing. | resciscĭtur |
| I plur. | resciscĭmur |
| II plur. | resciscimĭni |
| III plur. | resciscuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | resciscēbar |
| II sing. | resciscebāris, resciscebāre |
| III sing. | resciscebātur |
| I plur. | resciscebāmur |
| II plur. | resciscebamĭni |
| III plur. | resciscebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | resciscar |
| II sing. | resciscēris, resciscēre |
| III sing. | resciscētur |
| I plur. | resciscēmur |
| II plur. | resciscemĭni |
| III plur. | resciscentur |
| PARFAIT |
| I sing. | rescitus, –a, –um sum |
| II sing. | rescitus, –a, –um es |
| III sing. | rescitus, –a, –um est |
| I plur. | resciti, –ae, –a sumus |
| II plur. | resciti, –ae, –a estis |
| III plur. | resciti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | rescitus, –a, –um eram |
| II sing. | rescitus, –a, –um eras |
| III sing. | rescitus, –a, –um erat |
| I plur. | resciti, –ae, –a eramus |
| II plur. | resciti, –ae, –a eratis |
| III plur. | resciti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | rescitus, –a, –um ero |
| II sing. | rescitus, –a, –um eris |
| III sing. | rescitus, –a, –um erit |
| I plur. | resciti, –ae, –a erimus |
| II plur. | resciti, –ae, –a eritis |
| III plur. | resciti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | resciscar |
| II sing. | resciscāris, resciscāre |
| III sing. | resciscātur |
| I plur. | resciscāmur |
| II plur. | resciscamĭni |
| III plur. | resciscantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | resciscĕrer |
| II sing. | resciscerēris, resciscerēre |
| III sing. | resciscerētur |
| I plur. | resciscerēmur |
| II plur. | rescisceremĭni |
| III plur. | resciscerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | rescitus, –a, –um sim |
| II sing. | rescitus, –a, –um sis |
| III sing. | rescitus, –a, –um sit |
| I plur. | resciti, –ae, –a simus |
| II plur. | resciti, –ae, –a sitis |
| III plur. | resciti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | rescitus, –a, –um essem |
| II sing. | rescitus, –a, –um esses |
| III sing. | rescitus, –a, –um esset |
| I plur. | resciti, –ae, –a essemus |
| II plur. | resciti, –ae, –a essetis |
| III plur. | resciti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | resciscĕre |
| II plur. | resciscimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | resciscĭtor |
| III sing. | resciscĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | resciscuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| rescitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| rescisci |
| PARFAIT |
| Singolare: | rescitus, –a, –um esse |
| Plurale: | resciti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| rescitum esse |
| GERUNDIVO |
| resciscendus, –a, –um |
| SUPIN |
| rescitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RESCISCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
