Déclinaison / Conjugueur latin
rĕtempto - Diathèse active
(rĕtempto, rĕtemptas, retemtavi, rĕtemptāre, retemtatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕtempto |
| II sing. | rĕtemptas |
| III sing. | rĕtemptat |
| I plur. | rĕtemptāmus |
| II plur. | rĕtemptātis |
| III plur. | rĕtemptant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕtemptābam |
| II sing. | rĕtemptābas |
| III sing. | rĕtemptābat |
| I plur. | rĕtemptabāmus |
| II plur. | rĕtemptabātis |
| III plur. | rĕtemptābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | rĕtemptābo |
| II sing. | rĕtemptābis |
| III sing. | rĕtemptābit |
| I plur. | rĕtemptabĭmus |
| II plur. | rĕtemptabĭtis |
| III plur. | rĕtemptābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | retemtavi |
| II sing. | retemtavisti |
| III sing. | retemtavit |
| I plur. | retemtavĭmus |
| II plur. | retemtavistis |
| III plur. | retemtavērunt, retemtavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | retemtavĕram |
| II sing. | retemtavĕras |
| III sing. | retemtavĕrat |
| I plur. | retemtaverāmus |
| II plur. | retemtaverātis |
| III plur. | retemtavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | retemtavĕro |
| II sing. | retemtavĕris |
| III sing. | retemtavĕrit |
| I plur. | retemtaverĭmus |
| II plur. | retemtaverĭtis |
| III plur. | retemtavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | rĕtemptem |
| II sing. | rĕtemptes |
| III sing. | rĕtemptet |
| I plur. | rĕtemptēmus |
| II plur. | rĕtemptētis |
| III plur. | rĕtemptent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | rĕtemptārem |
| II sing. | rĕtemptāres |
| III sing. | rĕtemptāret |
| I plur. | rĕtemptarēmus |
| II plur. | rĕtemptarētis |
| III plur. | rĕtemptārent |
| PARFAIT |
| I sing. | retemtavĕrim |
| II sing. | retemtavĕris |
| III sing. | retemtavĕrit |
| I plur. | retemtaverĭmus |
| II plur. | retemtaverĭtis |
| III plur. | retemtavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | retemtavissem |
| II sing. | retemtavisses |
| III sing. | retemtavisset |
| I plur. | retemtavissēmus |
| II plur. | retemtavissētis |
| III plur. | retemtavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | rĕtempta |
| II plur. | rĕtemptāte |
| FUTUR |
| II sing. | rĕtemptāto |
| III sing. | rĕtemptāto |
| II plur. | rĕtemptatōte |
| III plur. | rĕtemptanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| rĕtemptans, antis |
| FUTUR |
| retemtatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| rĕtemptāre |
| PARFAIT |
| retemtavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | retemtatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | retemtatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | rĕtemptandi |
| Datif: | rĕtemptando |
| Accusatif: | ad rĕtemptandum |
| Ablatif: | rĕtemptando |
| SUPIN |
| retemtatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:RETEMPTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|