Déclinaison / Conjugueur latin
sanctĭfĭcor - Diathèse passive
(sanctĭfĭco, sanctĭfĭcas, sanctificavi, sanctĭfĭcāre, sanctificatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | sanctĭfĭcor |
II sing. | sanctĭfĭcāris, sanctĭfĭcāre |
III sing. | sanctĭfĭcātur |
I plur. | sanctĭfĭcāmur |
II plur. | sanctĭfĭcamĭni |
III plur. | sanctĭfĭcantur |
IMPARFAIT |
I sing. | sanctĭfĭcābar |
II sing. | sanctĭfĭcabāris, sanctĭfĭcabāre |
III sing. | sanctĭfĭcabātur |
I plur. | sanctĭfĭcabāmur |
II plur. | sanctĭfĭcabamĭni |
III plur. | sanctĭfĭcabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | sanctĭfĭcābor |
II sing. | sanctĭfĭcabĕris, sanctĭfĭcabĕre |
III sing. | sanctĭfĭcabĭtur |
I plur. | sanctĭfĭcabĭmur |
II plur. | sanctĭfĭcabimĭni |
III plur. | sanctĭfĭcabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sanctificatus, a, um sum |
II sing. | sanctificatus, a, um es |
III sing. | sanctificatus, a, um est |
I plur. | sanctificati, ae, a sumus |
II plur. | sanctificati, ae, a estis |
III plur. | sanctificati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | sanctificatus, a, um eram |
II sing. | sanctificatus, a, um eras |
III sing. | sanctificatus, a, um erat |
I plur. | sanctificati, ae, a eramus |
II plur. | sanctificati, ae, a eratis |
III plur. | sanctificati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | sanctificatus, a, um ero |
II sing. | sanctificatus, a, um eris |
III sing. | sanctificatus, a, um erit |
I plur. | sanctificati, ae, a erimus |
II plur. | sanctificati, ae, a eritis |
III plur. | sanctificati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | sanctĭfĭcer |
II sing. | sanctĭfĭcēris, sanctĭfĭcēre |
III sing. | sanctĭfĭcētur |
I plur. | sanctĭfĭcēmur |
II plur. | sanctĭfĭcemĭni |
III plur. | sanctĭfĭcentur |
IMPARFAIT |
I sing. | sanctĭfĭcārer |
II sing. | sanctĭfĭcarēris, sanctĭfĭcarēre |
III sing. | sanctĭfĭcarētur |
I plur. | sanctĭfĭcarēmur |
II plur. | sanctĭfĭcaremĭni |
III plur. | sanctĭfĭcarentur |
PARFAIT |
I sing. | sanctificatus, a, um sim |
II sing. | sanctificatus, a, um sis |
III sing. | sanctificatus, a, um sit |
I plur. | sanctificati, ae, a simus |
II plur. | sanctificati, ae, a sitis |
III plur. | sanctificati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | sanctificatus, a, um essem |
II sing. | sanctificatus, a, um esses |
III sing. | sanctificatus, a, um esset |
I plur. | sanctificati, ae, a essemus |
II plur. | sanctificati, ae, a essetis |
III plur. | sanctificati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | sanctĭfĭcāre |
II plur. | sanctĭfĭcamĭni |
FUTUR |
II sing. | sanctĭfĭcātor |
III sing. | sanctĭfĭcātor |
II plur. | |
III plur. | sanctĭfĭcantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
sanctificatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
sanctĭfĭcāri |
PARFAIT |
Singolare: | sanctificatus, a, um esse |
Plurale: | sanctificati, ae, a esse |
FUTUR |
sanctificatum esse |
GERUNDIVO |
sanctĭfĭcandus, a, um | |