Déclinaison / Conjugueur latin
singultor - Diathèse passive
(singulto, singultas, singultāre, singultatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | singultor |
| II sing. | singultāris, singultāre |
| III sing. | singultātur |
| I plur. | singultāmur |
| II plur. | singultamĭni |
| III plur. | singultantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | singultābar |
| II sing. | singultabāris, singultabāre |
| III sing. | singultabātur |
| I plur. | singultabāmur |
| II plur. | singultabamĭni |
| III plur. | singultabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | singultābor |
| II sing. | singultabĕris, singultabĕre |
| III sing. | singultabĭtur |
| I plur. | singultabĭmur |
| II plur. | singultabimĭni |
| III plur. | singultabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | singultatus, –a, –um sum |
| II sing. | singultatus, –a, –um es |
| III sing. | singultatus, –a, –um est |
| I plur. | singultati, –ae, –a sumus |
| II plur. | singultati, –ae, –a estis |
| III plur. | singultati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | singultatus, –a, –um eram |
| II sing. | singultatus, –a, –um eras |
| III sing. | singultatus, –a, –um erat |
| I plur. | singultati, –ae, –a eramus |
| II plur. | singultati, –ae, –a eratis |
| III plur. | singultati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | singultatus, –a, –um ero |
| II sing. | singultatus, –a, –um eris |
| III sing. | singultatus, –a, –um erit |
| I plur. | singultati, –ae, –a erimus |
| II plur. | singultati, –ae, –a eritis |
| III plur. | singultati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | singulter |
| II sing. | singultēris, singultēre |
| III sing. | singultētur |
| I plur. | singultēmur |
| II plur. | singultemĭni |
| III plur. | singultentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | singultārer |
| II sing. | singultarēris, singultarēre |
| III sing. | singultarētur |
| I plur. | singultarēmur |
| II plur. | singultaremĭni |
| III plur. | singultarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | singultatus, –a, –um sim |
| II sing. | singultatus, –a, –um sis |
| III sing. | singultatus, –a, –um sit |
| I plur. | singultati, –ae, –a simus |
| II plur. | singultati, –ae, –a sitis |
| III plur. | singultati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | singultatus, –a, –um essem |
| II sing. | singultatus, –a, –um esses |
| III sing. | singultatus, –a, –um esset |
| I plur. | singultati, –ae, –a essemus |
| II plur. | singultati, –ae, –a essetis |
| III plur. | singultati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | singultāre |
| II plur. | singultamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | singultātor |
| III sing. | singultātor |
| II plur. | – |
| III plur. | singultantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| singultatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| singultāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | singultatus, –a, –um esse |
| Plurale: | singultati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| singultatum esse |
| GERUNDIVO |
| singultandus, –a, –um |
| SUPIN |
| singultatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SINGULTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
