Déclinaison / Conjugueur latin
stăbŭlor - Diathèse active
(stăbŭlor, stăbŭlāris, stăbŭlāri, stabulatus, stabulatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | stăbŭlor |
II sing. | stăbŭlāris, stăbŭlāre |
III sing. | stăbŭlātur |
I plur. | stăbŭlāmur |
II plur. | stăbŭlamĭni |
III plur. | stăbŭlantur |
IMPARFAIT |
I sing. | stăbŭlābar |
II sing. | stăbŭlabāris, stăbŭlabāre |
III sing. | stăbŭlabātur |
I plur. | stăbŭlabāmus |
II plur. | stăbŭlabamĭni |
III plur. | stăbŭlantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | stăbŭlābor |
II sing. | stăbŭlabĕris, stăbŭlabĕre |
III sing. | stăbŭlabĭtur |
I plur. | stăbŭlabĭmur |
II plur. | stăbŭlabimĭni |
III plur. | stăbŭlabuntur |
PARFAIT |
I sing. | stabulatus, a, um sum |
II sing. | stabulatus, a, um es |
III sing. | stabulatus, a, um est |
I plur. | stabulati, ae, a sumus |
II plur. | stabulati, ae, a estis |
III plur. | stabulati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | stabulatus, a, um eram |
II sing. | stabulatus, a, um eras |
III sing. | stabulatus, a, um erat |
I plur. | stabulati, ae, a eramus |
II plur. | stabulati, ae, a eratis |
III plur. | stabulati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | stabulatus, a, um ero |
II sing. | stabulatus, a, um eris |
III sing. | stabulatus, a, um erit |
I plur. | stabulati, ae, a erimus |
II plur. | stabulati, ae, a eritis |
III plur. | stabulati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | stăbŭler |
II sing. | stăbŭlēris, stăbŭlēre |
III sing. | stăbŭlētur |
I plur. | stăbŭlēmur |
II plur. | stăbŭlemĭni |
III plur. | stăbŭlentur |
IMPARFAIT |
I sing. | stăbŭlārer |
II sing. | stăbŭlarēris, stăbŭlarēre |
III sing. | stăbŭlarētur |
I plur. | stăbŭlāremur |
II plur. | stăbŭlaremĭni |
III plur. | stăbŭlarentur |
PARFAIT |
I sing. | stabulatus, a, um sim |
II sing. | stabulatus, a, um sis |
III sing. | stabulatus, a, um sit |
I plur. | stabulati, ae, a simus |
II plur. | stabulati, ae, a sitis |
III plur. | stabulati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | stabulatus, a, um essem |
II sing. | stabulatus, a, um esses |
III sing. | stabulatus, a, um esset |
I plur. | stabulati, ae, a essemus |
II plur. | stabulati, ae, a essetis |
III plur. | stabulati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | stăbŭlāre |
II plur. | stăbŭlamĭni |
FUTUR |
II sing. | stăbŭlātor |
III sing. | stăbŭlātor |
II plur. | |
III plur. | stăbŭlantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
stăbŭlāri |
PARFAIT |
Singolare: | stabulatus, a, um esse |
Plurale: | stabulati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | stabulatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | stabulatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
stăbŭlans, antis |
FUTUR |
stabulatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | stabulatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | stăbŭlandi |
Datif: | stăbŭlando |
Accusatif: | stăbŭlandum |
Ablatif: | stăbŭlando |
|
GERUNDIVO |
| |