Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | subiector |
II sing. | subiectāris, subiectāre |
III sing. | subiectātur |
I plur. | subiectāmur |
II plur. | subiectamĭni |
III plur. | subiectantur |
IMPARFAIT |
I sing. | subiectābar |
II sing. | subiectabāris, subiectabāre |
III sing. | subiectabātur |
I plur. | subiectabāmur |
II plur. | subiectabamĭni |
III plur. | subiectabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | subiectābor |
II sing. | subiectabĕris, subiectabĕre |
III sing. | subiectabĭtur |
I plur. | subiectabĭmur |
II plur. | subiectabimĭni |
III plur. | subiectabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | subiecter |
II sing. | subiectēris, subiectēre |
III sing. | subiectētur |
I plur. | subiectēmur |
II plur. | subiectemĭni |
III plur. | subiectentur |
IMPARFAIT |
I sing. | subiectārer |
II sing. | subiectarēris, subiectarēre |
III sing. | subiectarētur |
I plur. | subiectarēmur |
II plur. | subiectaremĭni |
III plur. | subiectarentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | subiectāre |
II plur. | subiectamĭni |
FUTUR |
II sing. | subiectātor |
III sing. | subiectātor |
II plur. | |
III plur. | subiectantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
|
INFINITO |
PRÉSENT |
subiectāri |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
|
GERUNDIVO |
subiectandus, a, um | |