Déclinaison / Conjugueur latin
sŭbĭgĭto - Diathèse active
(sŭbĭgĭto, sŭbĭgĭtas, subigitavi, sŭbĭgĭtāre, subigitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭbĭgĭto |
| II sing. | sŭbĭgĭtas |
| III sing. | sŭbĭgĭtat |
| I plur. | sŭbĭgĭtāmus |
| II plur. | sŭbĭgĭtātis |
| III plur. | sŭbĭgĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭbĭgĭtābam |
| II sing. | sŭbĭgĭtābas |
| III sing. | sŭbĭgĭtābat |
| I plur. | sŭbĭgĭtabāmus |
| II plur. | sŭbĭgĭtabātis |
| III plur. | sŭbĭgĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭbĭgĭtābo |
| II sing. | sŭbĭgĭtābis |
| III sing. | sŭbĭgĭtābit |
| I plur. | sŭbĭgĭtabĭmus |
| II plur. | sŭbĭgĭtabĭtis |
| III plur. | sŭbĭgĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | subigitavi |
| II sing. | subigitavisti |
| III sing. | subigitavit |
| I plur. | subigitavĭmus |
| II plur. | subigitavistis |
| III plur. | subigitavērunt, subigitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | subigitavĕram |
| II sing. | subigitavĕras |
| III sing. | subigitavĕrat |
| I plur. | subigitaverāmus |
| II plur. | subigitaverātis |
| III plur. | subigitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | subigitavĕro |
| II sing. | subigitavĕris |
| III sing. | subigitavĕrit |
| I plur. | subigitaverĭmus |
| II plur. | subigitaverĭtis |
| III plur. | subigitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭbĭgĭtem |
| II sing. | sŭbĭgĭtes |
| III sing. | sŭbĭgĭtet |
| I plur. | sŭbĭgĭtēmus |
| II plur. | sŭbĭgĭtētis |
| III plur. | sŭbĭgĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭbĭgĭtārem |
| II sing. | sŭbĭgĭtāres |
| III sing. | sŭbĭgĭtāret |
| I plur. | sŭbĭgĭtarēmus |
| II plur. | sŭbĭgĭtarētis |
| III plur. | sŭbĭgĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | subigitavĕrim |
| II sing. | subigitavĕris |
| III sing. | subigitavĕrit |
| I plur. | subigitaverĭmus |
| II plur. | subigitaverĭtis |
| III plur. | subigitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | subigitavissem |
| II sing. | subigitavisses |
| III sing. | subigitavisset |
| I plur. | subigitavissēmus |
| II plur. | subigitavissētis |
| III plur. | subigitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭbĭgĭta |
| II plur. | sŭbĭgĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | sŭbĭgĭtāto |
| III sing. | sŭbĭgĭtāto |
| II plur. | sŭbĭgĭtatōte |
| III plur. | sŭbĭgĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭbĭgĭtans, –antis |
| FUTUR |
| subigitatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sŭbĭgĭtāre |
| PARFAIT |
| subigitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | subigitatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | subigitatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭbĭgĭtandi |
| Datif: | sŭbĭgĭtando |
| Accusatif: | ad sŭbĭgĭtandum |
| Ablatif: | sŭbĭgĭtando |
| SUPIN |
| subigitatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUBIGITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
