Déclinaison / Conjugueur latin
supterduco - Diathèse active
(supterduco, supterducis, supterducĕre, supterduxi)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | supterduco |
| II sing. | supterducis |
| III sing. | supterducit |
| I plur. | supterducĭmus |
| II plur. | supterducĭtis |
| III plur. | supterducunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | supterducēbam |
| II sing. | supterducēbas |
| III sing. | supterducēbat |
| I plur. | supterducebāmus |
| II plur. | supterducebātis |
| III plur. | supterducēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | supterducam |
| II sing. | supterduces |
| III sing. | supterducet |
| I plur. | supterducēmus |
| II plur. | supterducētis |
| III plur. | supterducent |
| PARFAIT |
| I sing. | supterduxi |
| II sing. | supterduxisti |
| III sing. | supterduxit |
| I plur. | supterduxĭmus |
| II plur. | supterduxistis |
| III plur. | supterduxērunt, supterduxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supterduxĕram |
| II sing. | supterduxĕras |
| III sing. | supterduxĕrat |
| I plur. | supterduxerāmus |
| II plur. | supterduxerātis |
| III plur. | supterduxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | supterduxĕro |
| II sing. | supterduxĕris |
| III sing. | supterduxĕrit |
| I plur. | supterduxerĭmus |
| II plur. | supterduxerĭtis |
| III plur. | supterduxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | supterducam |
| II sing. | supterducas |
| III sing. | supterducat |
| I plur. | supterducāmus |
| II plur. | supterducātis |
| III plur. | supterducant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | supterducĕrem |
| II sing. | supterducĕres |
| III sing. | supterducĕret |
| I plur. | supterducerēmus |
| II plur. | supterducerētis |
| III plur. | supterducĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | supterduxĕrim |
| II sing. | supterduxĕris |
| III sing. | supterduxĕrit |
| I plur. | supterduxerĭmus |
| II plur. | supterduxerĭtis |
| III plur. | supterduxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supterduxissem |
| II sing. | supterduxisses |
| III sing. | supterduxisset |
| I plur. | supterduxissēmus |
| II plur. | supterduxissētis |
| III plur. | supterduxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | supterducĕ, supterduc |
| II plur. | supterducĭte |
| FUTUR |
| II sing. | supterducĭto |
| III sing. | supterducĭto |
| II plur. | supterducitōte |
| III plur. | supterducunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| supterducens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| supterducĕre |
| PARFAIT |
| supterduxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | supterducendi |
| Datif: | supterducendo |
| Accusatif: | ad supterducendum |
| Ablatif: | supterducendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPTERDUCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|