Déclinaison / Conjugueur latin
suspĭcor - Diathèse active
(suspĭcor, suspĭcāris, suspĭcāri, suspicatus, suspicatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | suspĭcor |
II sing. | suspĭcāris, suspĭcāre |
III sing. | suspĭcātur |
I plur. | suspĭcāmur |
II plur. | suspĭcamĭni |
III plur. | suspĭcantur |
IMPARFAIT |
I sing. | suspĭcābar |
II sing. | suspĭcabāris, suspĭcabāre |
III sing. | suspĭcabātur |
I plur. | suspĭcabāmur |
II plur. | suspĭcabamĭni |
III plur. | suspĭcabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | suspĭcābor |
II sing. | suspĭcabĕris, suspĭcabĕre |
III sing. | suspĭcabĭtur |
I plur. | suspĭcabĭmur |
II plur. | suspĭcabimĭni |
III plur. | suspĭcabuntur |
PARFAIT |
I sing. | suspicatus, a, um sum |
II sing. | suspicatus, a, um es |
III sing. | suspicatus, a, um est |
I plur. | suspicati, ae, a sumus |
II plur. | suspicati, ae, a estis |
III plur. | suspicati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | suspicatus, a, um eram |
II sing. | suspicatus, a, um eras |
III sing. | suspicatus, a, um erat |
I plur. | suspicati, ae, a eramus |
II plur. | suspicati, ae, a eratis |
III plur. | suspicati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | suspicatus, a, um ero |
II sing. | suspicatus, a, um eris |
III sing. | suspicatus, a, um erit |
I plur. | suspicati, ae, a erimus |
II plur. | suspicati, ae, a eritis |
III plur. | suspicati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | suspĭcer |
II sing. | suspĭcēris, suspĭcēre |
III sing. | suspĭcētur |
I plur. | suspĭcēmur |
II plur. | suspĭcemĭni |
III plur. | suspĭcentur |
IMPARFAIT |
I sing. | suspĭcārer |
II sing. | suspĭcarēris, suspĭcarēre |
III sing. | suspĭcarētur |
I plur. | suspĭcarēmur |
II plur. | suspĭcaremĭni |
III plur. | suspĭcarentur |
PARFAIT |
I sing. | suspicatus, a, um sim |
II sing. | suspicatus, a, um sis |
III sing. | suspicatus, a, um sit |
I plur. | suspicati, ae, a simus |
II plur. | suspicati, ae, a sitis |
III plur. | suspicati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | suspicatus, a, um essem |
II sing. | suspicatus, a, um esses |
III sing. | suspicatus, a, um esset |
I plur. | suspicati, ae, a essemus |
II plur. | suspicati, ae, a essetis |
III plur. | suspicati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | suspĭcāre |
II plur. | suspĭcamĭni |
FUTUR |
II sing. | suspĭcātor |
III sing. | suspĭcātor |
II plur. | |
III plur. | suspĭcantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
suspĭcāri |
PARFAIT |
Singolare: | suspicatus, a, um esse |
Plurale: | suspicati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | suspicatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | suspicatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
suspĭcans, antis |
FUTUR |
suspicatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | suspicatum |
Passivo: | suspicatu |
GERUNDIF |
Génitif: | suspĭcandi |
Datif: | suspĭcando |
Accusatif: | suspĭcandum |
Ablatif: | suspĭcando |
|
GERUNDIVO |
suspĭcandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUSPICOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|