Déclinaison / Conjugueur latin
sustentor - Diathèse passive
(sustento, sustentas, sustentavi, sustentāre, sustentatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sustentor |
| II sing. | sustentāris, sustentāre |
| III sing. | sustentātur |
| I plur. | sustentāmur |
| II plur. | sustentamĭni |
| III plur. | sustentantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sustentābar |
| II sing. | sustentabāris, sustentabāre |
| III sing. | sustentabātur |
| I plur. | sustentabāmur |
| II plur. | sustentabamĭni |
| III plur. | sustentabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sustentābor |
| II sing. | sustentabĕris, sustentabĕre |
| III sing. | sustentabĭtur |
| I plur. | sustentabĭmur |
| II plur. | sustentabimĭni |
| III plur. | sustentabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sustentatus, –a, –um sum |
| II sing. | sustentatus, –a, –um es |
| III sing. | sustentatus, –a, –um est |
| I plur. | sustentati, –ae, –a sumus |
| II plur. | sustentati, –ae, –a estis |
| III plur. | sustentati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sustentatus, –a, –um eram |
| II sing. | sustentatus, –a, –um eras |
| III sing. | sustentatus, –a, –um erat |
| I plur. | sustentati, –ae, –a eramus |
| II plur. | sustentati, –ae, –a eratis |
| III plur. | sustentati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | sustentatus, –a, –um ero |
| II sing. | sustentatus, –a, –um eris |
| III sing. | sustentatus, –a, –um erit |
| I plur. | sustentati, –ae, –a erimus |
| II plur. | sustentati, –ae, –a eritis |
| III plur. | sustentati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | sustenter |
| II sing. | sustentēris, sustentēre |
| III sing. | sustentētur |
| I plur. | sustentēmur |
| II plur. | sustentemĭni |
| III plur. | sustententur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sustentārer |
| II sing. | sustentarēris, sustentarēre |
| III sing. | sustentarētur |
| I plur. | sustentarēmur |
| II plur. | sustentaremĭni |
| III plur. | sustentarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sustentatus, –a, –um sim |
| II sing. | sustentatus, –a, –um sis |
| III sing. | sustentatus, –a, –um sit |
| I plur. | sustentati, –ae, –a simus |
| II plur. | sustentati, –ae, –a sitis |
| III plur. | sustentati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sustentatus, –a, –um essem |
| II sing. | sustentatus, –a, –um esses |
| III sing. | sustentatus, –a, –um esset |
| I plur. | sustentati, –ae, –a essemus |
| II plur. | sustentati, –ae, –a essetis |
| III plur. | sustentati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sustentāre |
| II plur. | sustentamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | sustentātor |
| III sing. | sustentātor |
| II plur. | – |
| III plur. | sustentantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| sustentatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| sustentāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | sustentatus, –a, –um esse |
| Plurale: | sustentati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| sustentatum esse |
| GERUNDIVO |
| sustentandus, –a, –um |
| SUPIN |
| sustentatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUSTENTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
