Déclinaison / Conjugueur latin
vĕnĕror - Diathèse active
(vĕnĕror, vĕnĕrāris, vĕnĕrāri, veneratus, veneratum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | vĕnĕror |
II sing. | vĕnĕrāris, vĕnĕrāre |
III sing. | vĕnĕrātur |
I plur. | vĕnĕrāmur |
II plur. | vĕnĕramĭni |
III plur. | vĕnĕrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | vĕnĕrābar |
II sing. | vĕnĕrabāris, vĕnĕrabāre |
III sing. | vĕnĕrabātur |
I plur. | vĕnĕrabāmur |
II plur. | vĕnĕrabamĭni |
III plur. | vĕnĕrabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | vĕnĕrābor |
II sing. | vĕnĕrabĕris, vĕnĕrabĕre |
III sing. | vĕnĕrabĭtur |
I plur. | vĕnĕrabĭmur |
II plur. | vĕnĕrabimĭni |
III plur. | vĕnĕrabuntur |
PARFAIT |
I sing. | veneratus, a, um sum |
II sing. | veneratus, a, um es |
III sing. | veneratus, a, um est |
I plur. | venerati, ae, a sumus |
II plur. | venerati, ae, a estis |
III plur. | venerati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | veneratus, a, um eram |
II sing. | veneratus, a, um eras |
III sing. | veneratus, a, um erat |
I plur. | venerati, ae, a eramus |
II plur. | venerati, ae, a eratis |
III plur. | venerati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | veneratus, a, um ero |
II sing. | veneratus, a, um eris |
III sing. | veneratus, a, um erit |
I plur. | venerati, ae, a erimus |
II plur. | venerati, ae, a eritis |
III plur. | venerati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | vĕnĕrer |
II sing. | vĕnĕrēris, vĕnĕrēre |
III sing. | vĕnĕrētur |
I plur. | vĕnĕrēmur |
II plur. | vĕnĕremĭni |
III plur. | vĕnĕrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | vĕnĕrārer |
II sing. | vĕnĕrarēris, vĕnĕrarēre |
III sing. | vĕnĕrarētur |
I plur. | vĕnĕrarēmur |
II plur. | vĕnĕraremĭni |
III plur. | vĕnĕrarentur |
PARFAIT |
I sing. | veneratus, a, um sim |
II sing. | veneratus, a, um sis |
III sing. | veneratus, a, um sit |
I plur. | venerati, ae, a simus |
II plur. | venerati, ae, a sitis |
III plur. | venerati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | veneratus, a, um essem |
II sing. | veneratus, a, um esses |
III sing. | veneratus, a, um esset |
I plur. | venerati, ae, a essemus |
II plur. | venerati, ae, a essetis |
III plur. | venerati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | vĕnĕrāre |
II plur. | vĕnĕramĭni |
FUTUR |
II sing. | vĕnĕrātor |
III sing. | vĕnĕrātor |
II plur. | |
III plur. | vĕnĕrantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
vĕnĕrāri |
PARFAIT |
Singolare: | veneratus, a, um esse |
Plurale: | venerati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | veneratūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | veneratūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
vĕnĕrans, antis |
FUTUR |
veneratūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | veneratum |
Passivo: | veneratu |
GERUNDIF |
Génitif: | vĕnĕrandi |
Datif: | vĕnĕrando |
Accusatif: | vĕnĕrandum |
Ablatif: | vĕnĕrando |
|
GERUNDIVO |
vĕnĕrandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VENEROR300}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|