Dictionnaire Français-Latinapplaudir
verbe intransitif et verbe pronominal 1 (approuver bruyamment) applaudo [applaudis, applausi, applaudére, applausum] | plaudo [plaudis, plausi, plaudére, plausum] 2 (concorder) assentĭor [assentìris, assentìri, assensus, assensum] | comprŏbo [compróbas, comprobavi, compróbàre, comprobatum] | prŏbo [próbas, probavi, próbàre, probatum] applaudir, s' verbe intransitif et verbe pronominal (se féliciter) lætor [laetàris, laetàri, laetatus, laetatum] (+ ablatif) | glōrĭor [glòríàris, glòríàri, gloriatus, gloriatum] permalink
Parcourir le dictionnaireA B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
|
Ën piemontèis |