Déclinaison / Conjugueur latin
adgnascor - Diathèse active
(adgnascor, adgnascĕris, adgnasci, adgnatus, adgnatum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | adgnascor |
II sing. | adgnascĕris, adgnascĕre |
III sing. | adgnascĭtur |
I plur. | adgnascĭmur |
II plur. | adgnascimĭni |
III plur. | adgnascuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | adgnascēbar |
II sing. | adgnascebāris, adgnascebāre |
III sing. | adgnascebātur |
I plur. | adgnascebāmur |
II plur. | adgnascebamĭni |
III plur. | adgnascebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | adgnascar |
II sing. | adgnascēris, adgnascēre |
III sing. | adgnascētur |
I plur. | adgnascēmur |
II plur. | adgnascemĭni |
III plur. | adgnascentur |
PARFAIT |
I sing. | adgnatus, a, um sum |
II sing. | adgnatus, a, um es |
III sing. | adgnatus, a, um est |
I plur. | adgnati, ae, a sumus |
II plur. | adgnati, ae, a estis |
III plur. | adgnati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | adgnatus, a, um eram |
II sing. | adgnatus, a, um eras |
III sing. | adgnatus, a, um erat |
I plur. | adgnati, ae, a eramus |
II plur. | adgnati, ae, a eratis |
III plur. | adgnati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | adgnatus, a, um ero |
II sing. | adgnatus, a, um eris |
III sing. | adgnatus, a, um erit |
I plur. | adgnati, ae, a erimus |
II plur. | adgnati, ae, a eritis |
III plur. | adgnati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | adgnascar |
II sing. | adgnascāris, adgnascāre |
III sing. | adgnascātur |
I plur. | adgnascāmur |
II plur. | adgnascamĭni |
III plur. | adgnascantur |
IMPARFAIT |
I sing. | adgnascĕrer |
II sing. | adgnascerēris, adgnascerēre |
III sing. | adgnascerētur |
I plur. | adgnascerēmur |
II plur. | adgnasceremĭni |
III plur. | adgnascerentur |
PARFAIT |
I sing. | adgnatus, a, um sim |
II sing. | adgnatus, a, um sis |
III sing. | adgnatus, a, um sit |
I plur. | adgnati, ae, a simus |
II plur. | adgnati, ae, a sitis |
III plur. | adgnati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | adgnatus, a, um essem |
II sing. | adgnatus, a, um esses |
III sing. | adgnatus, a, um esset |
I plur. | adgnati, ae, a essemus |
II plur. | adgnati, ae, a essetis |
III plur. | adgnati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | adgnascĕre |
II plur. | adgnascimĭni |
FUTUR |
II sing. | adgnascĭtor |
III sing. | adgnascĭtor |
II plur. | |
III plur. | adgnascuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
adgnasci |
PARFAIT |
Singolare: | adgnatus, a, um esse |
Plurale: | adgnati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | adgnatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | adgnatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
adgnascens, entis |
FUTUR |
adgnatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | adgnatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | adgnascendi |
Datif: | adgnascendo |
Accusatif: | adgnascendum |
Ablatif: | adgnascendo |
|
GERUNDIVO |
| |