Déclinaison / Conjugueur latin
adsuescor - Diathèse passive
(adsuesco, adsuescis, adsuevi, adsuescĕre, adsuetum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | adsuescor |
II sing. | adsuescĕris, adsuescĕre |
III sing. | adsuescĭtur |
I plur. | adsuescĭmur |
II plur. | adsuescimĭni |
III plur. | adsuescuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | adsuescēbar |
II sing. | adsuescebāris, adsuescebāre |
III sing. | adsuescebātur |
I plur. | adsuescebāmur |
II plur. | adsuescebamĭni |
III plur. | adsuescebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | adsuescar |
II sing. | adsuescēris, adsuescēre |
III sing. | adsuescētur |
I plur. | adsuescēmur |
II plur. | adsuescemĭni |
III plur. | adsuescentur |
PARFAIT |
I sing. | adsuetus, a, um sum |
II sing. | adsuetus, a, um es |
III sing. | adsuetus, a, um est |
I plur. | adsueti, ae, a sumus |
II plur. | adsueti, ae, a estis |
III plur. | adsueti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | adsuetus, a, um eram |
II sing. | adsuetus, a, um eras |
III sing. | adsuetus, a, um erat |
I plur. | adsueti, ae, a eramus |
II plur. | adsueti, ae, a eratis |
III plur. | adsueti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | adsuetus, a, um ero |
II sing. | adsuetus, a, um eris |
III sing. | adsuetus, a, um erit |
I plur. | adsueti, ae, a erimus |
II plur. | adsueti, ae, a eritis |
III plur. | adsueti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | adsuescar |
II sing. | adsuescāris, adsuescāre |
III sing. | adsuescātur |
I plur. | adsuescāmur |
II plur. | adsuescamĭni |
III plur. | adsuescantur |
IMPARFAIT |
I sing. | adsuescĕrer |
II sing. | adsuescerēris, adsuescerēre |
III sing. | adsuescerētur |
I plur. | adsuescerēmur |
II plur. | adsuesceremĭni |
III plur. | adsuescerentur |
PARFAIT |
I sing. | adsuetus, a, um sim |
II sing. | adsuetus, a, um sis |
III sing. | adsuetus, a, um sit |
I plur. | adsueti, ae, a simus |
II plur. | adsueti, ae, a sitis |
III plur. | adsueti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | adsuetus, a, um essem |
II sing. | adsuetus, a, um esses |
III sing. | adsuetus, a, um esset |
I plur. | adsueti, ae, a essemus |
II plur. | adsueti, ae, a essetis |
III plur. | adsueti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | adsuescĕre |
II plur. | adsuescĭmini |
FUTUR |
II sing. | adsuescĭtor |
III sing. | adsuescĭtor |
II plur. | |
III plur. | adsuescuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
adsuetus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
adsuesci |
PARFAIT |
Singolare: | adsuetus, a, um esse |
Plurale: | adsueti, ae, a esse |
FUTUR |
adsuetum esse |
GERUNDIVO |
adsuescendus, a, um |
SUPIN |
adsuetu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADSUESCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|