Déclinaison / Conjugueur latin
apstĭnĕor - Diathèse passive
(apstĭnĕo, apstĭnes, apstinui, apstĭnēre, apstentum)
verbe transitif e intransitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | apstĭnĕor |
II sing. | apstĭnēris, apstĭnēre |
III sing. | apstĭnētur |
I plur. | apstĭnēmur |
II plur. | apstĭnemĭni |
III plur. | apstĭnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | apstĭnēbar |
II sing. | apstĭnebāris, apstĭnebāre |
III sing. | apstĭnebātur |
I plur. | apstĭnebāmur |
II plur. | apstĭnebamĭni |
III plur. | apstĭnebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | apstĭnēbor |
II sing. | apstĭnebĕris, apstĭnebĕre |
III sing. | apstĭnebĭtur |
I plur. | apstĭnebĭmur |
II plur. | apstĭnebimĭni |
III plur. | apstĭnebuntur |
PARFAIT |
I sing. | apstentus, a, um sum |
II sing. | apstentus, a, um es |
III sing. | apstentus, a, um est |
I plur. | apstenti, ae, a sumus |
II plur. | apstenti, ae, a estis |
III plur. | apstenti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | apstentus, a, um eram |
II sing. | apstentus, a, um eras |
III sing. | apstentus, a, um erat |
I plur. | apstenti, ae, a eramus |
II plur. | apstenti, ae, a eratis |
III plur. | apstenti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | apstentus, a, um ero |
II sing. | apstentus, a, um eris |
III sing. | apstentus, a, um erit |
I plur. | apstenti, ae, a erimus |
II plur. | apstenti, ae, a eritis |
III plur. | apstenti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | apstĭnĕar |
II sing. | apstĭneāris, apstĭneāre |
III sing. | apstĭneātur |
I plur. | apstĭneāmur |
II plur. | apstĭneamĭni |
III plur. | apstĭneantur |
IMPARFAIT |
I sing. | apstĭnērer |
II sing. | apstĭnerēris, apstĭnerēre |
III sing. | apstĭnerētur |
I plur. | apstĭnerēmur |
II plur. | apstĭneremĭni |
III plur. | apstĭnerentur |
PARFAIT |
I sing. | apstentus, a, um sim |
II sing. | apstentus, a, um sis |
III sing. | apstentus, a, um sit |
I plur. | apstenti, ae, a simus |
II plur. | apstenti, ae, a sitis |
III plur. | apstenti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | apstentus, a, um essem |
II sing. | apstentus, a, um esses |
III sing. | apstentus, a, um esset |
I plur. | apstenti, ae, a essemus |
II plur. | apstenti, ae, a essetis |
III plur. | apstenti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | apstĭnēre |
II plur. | apstĭnemĭni |
FUTUR |
II sing. | apstĭnētor |
III sing. | apstĭnētor |
II plur. | |
III plur. | apstĭnentor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
apstentus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
apstĭnēri |
PARFAIT |
Singolare: | apstentus, a, um esse |
Plurale: | apstenti, ae, a esse |
FUTUR |
apstentum esse |
GERUNDIVO |
apstĭnendus, a, um |
SUPIN |
apstentu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:APSTINEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|