Déclinaison / Conjugueur latin
conbĭbor - Diathèse passive
(conbĭbo, conbĭbis, conbibi, conbĭbĕre, conbibitum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | conbĭbor |
II sing. | conbĭbĕris, conbĭbĕre |
III sing. | conbĭbĭtur |
I plur. | conbĭbĭmur |
II plur. | conbĭbimĭni |
III plur. | conbĭbuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | conbĭbēbar |
II sing. | conbĭbebāris, conbĭbebāre |
III sing. | conbĭbebātur |
I plur. | conbĭbebāmur |
II plur. | conbĭbebamĭni |
III plur. | conbĭbebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | conbĭbar |
II sing. | conbĭbēris, conbĭbēre |
III sing. | conbĭbētur |
I plur. | conbĭbēmur |
II plur. | conbĭbemĭni |
III plur. | conbĭbentur |
PARFAIT |
I sing. | conbibitus, a, um sum |
II sing. | conbibitus, a, um es |
III sing. | conbibitus, a, um est |
I plur. | conbibiti, ae, a sumus |
II plur. | conbibiti, ae, a estis |
III plur. | conbibiti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | conbibitus, a, um eram |
II sing. | conbibitus, a, um eras |
III sing. | conbibitus, a, um erat |
I plur. | conbibiti, ae, a eramus |
II plur. | conbibiti, ae, a eratis |
III plur. | conbibiti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | conbibitus, a, um ero |
II sing. | conbibitus, a, um eris |
III sing. | conbibitus, a, um erit |
I plur. | conbibiti, ae, a erimus |
II plur. | conbibiti, ae, a eritis |
III plur. | conbibiti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | conbĭbar |
II sing. | conbĭbāris, conbĭbāre |
III sing. | conbĭbātur |
I plur. | conbĭbāmur |
II plur. | conbĭbamĭni |
III plur. | conbĭbantur |
IMPARFAIT |
I sing. | conbĭbĕrer |
II sing. | conbĭberēris, conbĭberēre |
III sing. | conbĭberētur |
I plur. | conbĭberēmur |
II plur. | conbĭberemĭni |
III plur. | conbĭberentur |
PARFAIT |
I sing. | conbibitus, a, um sim |
II sing. | conbibitus, a, um sis |
III sing. | conbibitus, a, um sit |
I plur. | conbibiti, ae, a simus |
II plur. | conbibiti, ae, a sitis |
III plur. | conbibiti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | conbibitus, a, um essem |
II sing. | conbibitus, a, um esses |
III sing. | conbibitus, a, um esset |
I plur. | conbibiti, ae, a essemus |
II plur. | conbibiti, ae, a essetis |
III plur. | conbibiti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | conbĭbĕre |
II plur. | conbĭbĭmini |
FUTUR |
II sing. | conbĭbĭtor |
III sing. | conbĭbĭtor |
II plur. | |
III plur. | conbĭbuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
conbibitus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
conbĭbi |
PARFAIT |
Singolare: | conbibitus, a, um esse |
Plurale: | conbibiti, ae, a esse |
FUTUR |
conbibitum esse |
GERUNDIVO |
conbĭbendus, a, um |
SUPIN |
conbibitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONBIBOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|