Déclinaison / Conjugueur latin
concĭpulo - Diathèse active
(concĭpulo, concĭpulas, concipulavi, concĭpulāre, concipulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | concĭpulo |
| II sing. | concĭpulas |
| III sing. | concĭpulat |
| I plur. | concĭpulāmus |
| II plur. | concĭpulātis |
| III plur. | concĭpulant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concĭpulābam |
| II sing. | concĭpulābas |
| III sing. | concĭpulābat |
| I plur. | concĭpulabāmus |
| II plur. | concĭpulabātis |
| III plur. | concĭpulābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | concĭpulābo |
| II sing. | concĭpulābis |
| III sing. | concĭpulābit |
| I plur. | concĭpulabĭmus |
| II plur. | concĭpulabĭtis |
| III plur. | concĭpulābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | concipulavi |
| II sing. | concipulavisti |
| III sing. | concipulavit |
| I plur. | concipulavĭmus |
| II plur. | concipulavistis |
| III plur. | concipulavērunt, concipulavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concipulavĕram |
| II sing. | concipulavĕras |
| III sing. | concipulavĕrat |
| I plur. | concipulaverāmus |
| II plur. | concipulaverātis |
| III plur. | concipulavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | concipulavĕro |
| II sing. | concipulavĕris |
| III sing. | concipulavĕrit |
| I plur. | concipulaverĭmus |
| II plur. | concipulaverĭtis |
| III plur. | concipulavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | concĭpulem |
| II sing. | concĭpules |
| III sing. | concĭpulet |
| I plur. | concĭpulēmus |
| II plur. | concĭpulētis |
| III plur. | concĭpulent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | concĭpulārem |
| II sing. | concĭpulāres |
| III sing. | concĭpulāret |
| I plur. | concĭpularēmus |
| II plur. | concĭpularētis |
| III plur. | concĭpulārent |
| PARFAIT |
| I sing. | concipulavĕrim |
| II sing. | concipulavĕris |
| III sing. | concipulavĕrit |
| I plur. | concipulaverĭmus |
| II plur. | concipulaverĭtis |
| III plur. | concipulavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | concipulavissem |
| II sing. | concipulavisses |
| III sing. | concipulavisset |
| I plur. | concipulavissēmus |
| II plur. | concipulavissētis |
| III plur. | concipulavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | concĭpula |
| II plur. | concĭpulāte |
| FUTUR |
| II sing. | concĭpulāto |
| III sing. | concĭpulāto |
| II plur. | concĭpulatōte |
| III plur. | concĭpulanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| concĭpulans, –antis |
| FUTUR |
| concipulatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| concĭpulāre |
| PARFAIT |
| concipulavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | concipulatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | concipulatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | concĭpulandi |
| Datif: | concĭpulando |
| Accusatif: | ad concĭpulandum |
| Ablatif: | concĭpulando |
| SUPIN |
| concipulatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCIPULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
