Déclinaison / Conjugueur latin
concĭpulor - Diathèse passive
(concĭpulo, concĭpulas, concipulavi, concĭpulāre, concipulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | concĭpulor |
II sing. | concĭpulāris, concĭpulāre |
III sing. | concĭpulātur |
I plur. | concĭpulāmur |
II plur. | concĭpulamĭni |
III plur. | concĭpulantur |
IMPARFAIT |
I sing. | concĭpulābar |
II sing. | concĭpulabāris, concĭpulabāre |
III sing. | concĭpulabātur |
I plur. | concĭpulabāmur |
II plur. | concĭpulabamĭni |
III plur. | concĭpulabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | concĭpulābor |
II sing. | concĭpulabĕris, concĭpulabĕre |
III sing. | concĭpulabĭtur |
I plur. | concĭpulabĭmur |
II plur. | concĭpulabimĭni |
III plur. | concĭpulabuntur |
PARFAIT |
I sing. | concipulatus, a, um sum |
II sing. | concipulatus, a, um es |
III sing. | concipulatus, a, um est |
I plur. | concipulati, ae, a sumus |
II plur. | concipulati, ae, a estis |
III plur. | concipulati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | concipulatus, a, um eram |
II sing. | concipulatus, a, um eras |
III sing. | concipulatus, a, um erat |
I plur. | concipulati, ae, a eramus |
II plur. | concipulati, ae, a eratis |
III plur. | concipulati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | concipulatus, a, um ero |
II sing. | concipulatus, a, um eris |
III sing. | concipulatus, a, um erit |
I plur. | concipulati, ae, a erimus |
II plur. | concipulati, ae, a eritis |
III plur. | concipulati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | concĭpuler |
II sing. | concĭpulēris, concĭpulēre |
III sing. | concĭpulētur |
I plur. | concĭpulēmur |
II plur. | concĭpulemĭni |
III plur. | concĭpulentur |
IMPARFAIT |
I sing. | concĭpulārer |
II sing. | concĭpularēris, concĭpularēre |
III sing. | concĭpularētur |
I plur. | concĭpularēmur |
II plur. | concĭpularemĭni |
III plur. | concĭpularentur |
PARFAIT |
I sing. | concipulatus, a, um sim |
II sing. | concipulatus, a, um sis |
III sing. | concipulatus, a, um sit |
I plur. | concipulati, ae, a simus |
II plur. | concipulati, ae, a sitis |
III plur. | concipulati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | concipulatus, a, um essem |
II sing. | concipulatus, a, um esses |
III sing. | concipulatus, a, um esset |
I plur. | concipulati, ae, a essemus |
II plur. | concipulati, ae, a essetis |
III plur. | concipulati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | concĭpulāre |
II plur. | concĭpulamĭni |
FUTUR |
II sing. | concĭpulātor |
III sing. | concĭpulātor |
II plur. | |
III plur. | concĭpulantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
concipulatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
concĭpulāri |
PARFAIT |
Singolare: | concipulatus, a, um esse |
Plurale: | concipulati, ae, a esse |
FUTUR |
concipulatum esse |
GERUNDIVO |
concĭpulandus, a, um | |