Déclinaison / Conjugueur latin
coniungo - Diathèse active
(coniungo, coniungis, coniunxi, coniungĕre, coniunctum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | coniungo |
| II sing. | coniungis |
| III sing. | coniungit |
| I plur. | coniungĭmus |
| II plur. | coniungĭtis |
| III plur. | coniungunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | coniungēbam |
| II sing. | coniungēbas |
| III sing. | coniungēbat |
| I plur. | coniungebāmus |
| II plur. | coniungebātis |
| III plur. | coniungēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | coniungam |
| II sing. | coniunges |
| III sing. | coniunget |
| I plur. | coniungēmus |
| II plur. | coniungētis |
| III plur. | coniungent |
| PARFAIT |
| I sing. | coniunxi |
| II sing. | coniunxisti |
| III sing. | coniunxit |
| I plur. | coniunxĭmus |
| II plur. | coniunxistis |
| III plur. | coniunxērunt, coniunxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | coniunxĕram |
| II sing. | coniunxĕras |
| III sing. | coniunxĕrat |
| I plur. | coniunxerāmus |
| II plur. | coniunxerātis |
| III plur. | coniunxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | coniunxĕro |
| II sing. | coniunxĕris |
| III sing. | coniunxĕrit |
| I plur. | coniunxerĭmus |
| II plur. | coniunxerĭtis |
| III plur. | coniunxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | coniungam |
| II sing. | coniungas |
| III sing. | coniungat |
| I plur. | coniungāmus |
| II plur. | coniungātis |
| III plur. | coniungant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | coniungĕrem |
| II sing. | coniungĕres |
| III sing. | coniungĕret |
| I plur. | coniungerēmus |
| II plur. | coniungerētis |
| III plur. | coniungĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | coniunxĕrim |
| II sing. | coniunxĕris |
| III sing. | coniunxĕrit |
| I plur. | coniunxerĭmus |
| II plur. | coniunxerĭtis |
| III plur. | coniunxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | coniunxissem |
| II sing. | coniunxisses |
| III sing. | coniunxisset |
| I plur. | coniunxissēmus |
| II plur. | coniunxissētis |
| III plur. | coniunxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | coniungĕ |
| II plur. | coniungĭte |
| FUTUR |
| II sing. | coniungĭto |
| III sing. | coniungĭto |
| II plur. | coniungitōte |
| III plur. | coniungunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| coniungens, –entis |
| FUTUR |
| coniunctūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| coniungĕre |
| PARFAIT |
| coniunxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | coniunctūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | coniunctūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | coniungendi |
| Datif: | coniungendo |
| Accusatif: | ad coniungendum |
| Ablatif: | coniungendo |
| SUPIN |
| coniunctum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONIUNGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
