Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | dedignaturus |
Gen. | dedignaturi |
Dat. | dedignaturo |
Acc. | dedignaturum |
Abl. | dedignature |
Voc. | dedignaturo |
PLURIEL |
Nom. | dedignaturi |
Gen. | dedignatorum |
Dat. | dedignaturis |
Acc. | dedignaturos |
Abl. | dedignaturi |
Voc. | dedignaturis |
SINGULIER |
Nom. | dedignatura |
Gen. | dedignaturae |
Dat. | dedignaturae |
Acc. | dedignaturam |
Abl. | dedignatura |
Voc. | dedignatura |
PLURIEL |
Nom. | dedignaturae |
Gen. | dedignaturarum |
Dat. | dedignaturis |
Acc. | dedignaturas |
Abl. | dedignaturae |
Voc. | dedignaturis |
SINGULIER |
Nom. | dedignaturum |
Gen. | dedignaturi |
Dat. | dedignaturo |
Acc. | dedignaturum |
Abl. | dedignaturum |
Voc. | dedignaturo |
PLURIEL |
Nom. | dedignatura |
Gen. | dedignaturorum |
Dat. | dedignaturis |
Acc. | dedignatura |
Abl. | dedignatura |
Voc. | dedignaturis |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEDIGNATURUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|