GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


dēmandor - Diathèse passive

(dēmando, dēmandas, demandavi, dēmandāre, demandatum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. dēmandor
 II sing. dēmandāris, dēmandāre
 III sing. dēmandātur
 I plur. dēmandāmur
 II plur. dēmandamĭni
 III plur. dēmandantur
IMPARFAIT
 I sing. dēmandābar
 II sing. dēmandabāris, dēmandabāre
 III sing. dēmandabātur
 I plur. dēmandabāmur
 II plur. dēmandabamĭni
 III plur. dēmandabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. dēmandābor
 II sing. dēmandabĕris, dēmandabĕre
 III sing. dēmandabĭtur
 I plur. dēmandabĭmur
 II plur. dēmandabimĭni
 III plur. dēmandabuntur
PARFAIT
 I sing. demandatus, –a, –um sum
 II sing. demandatus, –a, –um es
 III sing. demandatus, –a, –um est
 I plur. demandati, –ae, –a sumus
 II plur. demandati, –ae, –a estis
 III plur. demandati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. demandatus, –a, –um eram
 II sing. demandatus, –a, –um eras
 III sing. demandatus, –a, –um erat
 I plur. demandati, –ae, –a eramus
 II plur. demandati, –ae, –a eratis
 III plur. demandati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. demandatus, –a, –um ero
 II sing. demandatus, –a, –um eris
 III sing. demandatus, –a, –um erit
 I plur. demandati, –ae, –a erimus
 II plur. demandati, –ae, –a eritis
 III plur. demandati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. dēmander
 II sing. dēmandēris, dēmandēre
 III sing. dēmandētur
 I plur. dēmandēmur
 II plur. dēmandemĭni
 III plur. dēmandentur
IMPARFAIT
 I sing. dēmandārer
 II sing. dēmandarēris, dēmandarēre
 III sing. dēmandarētur
 I plur. dēmandarēmur
 II plur. dēmandaremĭni
 III plur. dēmandarentur
PARFAIT
 I sing. demandatus, –a, –um sim
 II sing. demandatus, –a, –um sis
 III sing. demandatus, –a, –um sit
 I plur. demandati, –ae, –a simus
 II plur. demandati, –ae, –a sitis
 III plur. demandati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. demandatus, –a, –um essem
 II sing. demandatus, –a, –um esses
 III sing. demandatus, –a, –um esset
 I plur. demandati, –ae, –a essemus
 II plur. demandati, –ae, –a essetis
 III plur. demandati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. dēmandāre
 II plur. dēmandamĭni
FUTUR
 II sing. dēmandātor
 III sing. dēmandātor
 II plur. –
 III plur. dēmandantor
PARTICIPE
PARFAIT
 demandatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 dēmandāri
PARFAIT
 Singolare: demandatus, –a, –um esse
 Plurale: demandati, –ae, –a esse
FUTUR
 demandatum esse
GERUNDIVO
 dēmandandus, –a, –um
SUPIN
 demandatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  dēmando dēmāno  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:DEMANDOR100}} ---CACHE---