GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


dēmūtor - Diathèse passive

(dēmūto, dēmūtas, demutavi, dēmūtāre, demutatum)

verbe transitif e intransitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. dēmūtor
 II sing. dēmūtāris, dēmūtāre
 III sing. dēmūtātur
 I plur. dēmūtāmur
 II plur. dēmūtamĭni
 III plur. dēmūtantur
IMPARFAIT
 I sing. dēmūtābar
 II sing. dēmūtabāris, dēmūtabāre
 III sing. dēmūtabātur
 I plur. dēmūtabāmur
 II plur. dēmūtabamĭni
 III plur. dēmūtabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. dēmūtābor
 II sing. dēmūtabĕris, dēmūtabĕre
 III sing. dēmūtabĭtur
 I plur. dēmūtabĭmur
 II plur. dēmūtabimĭni
 III plur. dēmūtabuntur
PARFAIT
 I sing. demutatus, –a, –um sum
 II sing. demutatus, –a, –um es
 III sing. demutatus, –a, –um est
 I plur. demutati, –ae, –a sumus
 II plur. demutati, –ae, –a estis
 III plur. demutati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. demutatus, –a, –um eram
 II sing. demutatus, –a, –um eras
 III sing. demutatus, –a, –um erat
 I plur. demutati, –ae, –a eramus
 II plur. demutati, –ae, –a eratis
 III plur. demutati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. demutatus, –a, –um ero
 II sing. demutatus, –a, –um eris
 III sing. demutatus, –a, –um erit
 I plur. demutati, –ae, –a erimus
 II plur. demutati, –ae, –a eritis
 III plur. demutati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. dēmūter
 II sing. dēmūtēris, dēmūtēre
 III sing. dēmūtētur
 I plur. dēmūtēmur
 II plur. dēmūtemĭni
 III plur. dēmūtentur
IMPARFAIT
 I sing. dēmūtārer
 II sing. dēmūtarēris, dēmūtarēre
 III sing. dēmūtarētur
 I plur. dēmūtarēmur
 II plur. dēmūtaremĭni
 III plur. dēmūtarentur
PARFAIT
 I sing. demutatus, –a, –um sim
 II sing. demutatus, –a, –um sis
 III sing. demutatus, –a, –um sit
 I plur. demutati, –ae, –a simus
 II plur. demutati, –ae, –a sitis
 III plur. demutati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. demutatus, –a, –um essem
 II sing. demutatus, –a, –um esses
 III sing. demutatus, –a, –um esset
 I plur. demutati, –ae, –a essemus
 II plur. demutati, –ae, –a essetis
 III plur. demutati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. dēmūtāre
 II plur. dēmūtamĭni
FUTUR
 II sing. dēmūtātor
 III sing. dēmūtātor
 II plur. –
 III plur. dēmūtantor
PARTICIPE
PARFAIT
 demutatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 dēmūtāri
PARFAIT
 Singolare: demutatus, –a, –um esse
 Plurale: demutati, –ae, –a esse
FUTUR
 demutatum esse
GERUNDIVO
 dēmūtandus, –a, –um
SUPIN
 demutatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  dēmūto dēnārismus  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:DEMUTOR100}} ---CACHE---