Déclinaison / Conjugueur latin
dēnormor - Diathèse passive
(dēnormo, dēnormas, denormavi, dēnormāre, denormatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dēnormor |
II sing. | dēnormāris, dēnormāre |
III sing. | dēnormātur |
I plur. | dēnormāmur |
II plur. | dēnormamĭni |
III plur. | dēnormantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēnormābar |
II sing. | dēnormabāris, dēnormabāre |
III sing. | dēnormabātur |
I plur. | dēnormabāmur |
II plur. | dēnormabamĭni |
III plur. | dēnormabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dēnormābor |
II sing. | dēnormabĕris, dēnormabĕre |
III sing. | dēnormabĭtur |
I plur. | dēnormabĭmur |
II plur. | dēnormabimĭni |
III plur. | dēnormabuntur |
PARFAIT |
I sing. | denormatus, a, um sum |
II sing. | denormatus, a, um es |
III sing. | denormatus, a, um est |
I plur. | denormati, ae, a sumus |
II plur. | denormati, ae, a estis |
III plur. | denormati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | denormatus, a, um eram |
II sing. | denormatus, a, um eras |
III sing. | denormatus, a, um erat |
I plur. | denormati, ae, a eramus |
II plur. | denormati, ae, a eratis |
III plur. | denormati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | denormatus, a, um ero |
II sing. | denormatus, a, um eris |
III sing. | denormatus, a, um erit |
I plur. | denormati, ae, a erimus |
II plur. | denormati, ae, a eritis |
III plur. | denormati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dēnormer |
II sing. | dēnormēris, dēnormēre |
III sing. | dēnormētur |
I plur. | dēnormēmur |
II plur. | dēnormemĭni |
III plur. | dēnormentur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēnormārer |
II sing. | dēnormarēris, dēnormarēre |
III sing. | dēnormarētur |
I plur. | dēnormarēmur |
II plur. | dēnormaremĭni |
III plur. | dēnormarentur |
PARFAIT |
I sing. | denormatus, a, um sim |
II sing. | denormatus, a, um sis |
III sing. | denormatus, a, um sit |
I plur. | denormati, ae, a simus |
II plur. | denormati, ae, a sitis |
III plur. | denormati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | denormatus, a, um essem |
II sing. | denormatus, a, um esses |
III sing. | denormatus, a, um esset |
I plur. | denormati, ae, a essemus |
II plur. | denormati, ae, a essetis |
III plur. | denormati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dēnormāre |
II plur. | dēnormamĭni |
FUTUR |
II sing. | dēnormātor |
III sing. | dēnormātor |
II plur. | |
III plur. | dēnormantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
denormatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
dēnormāri |
PARFAIT |
Singolare: | denormatus, a, um esse |
Plurale: | denormati, ae, a esse |
FUTUR |
denormatum esse |
GERUNDIVO |
dēnormandus, a, um | |