Déclinaison / Conjugueur latin
dēplango - Diathèse active
(dēplango, dēplangis, deplanxi, dēplangĕre, deplanctum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | dēplango |
| II sing. | dēplangis |
| III sing. | dēplangit |
| I plur. | dēplangĭmus |
| II plur. | dēplangĭtis |
| III plur. | dēplangunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēplangēbam |
| II sing. | dēplangēbas |
| III sing. | dēplangēbat |
| I plur. | dēplangebāmus |
| II plur. | dēplangebātis |
| III plur. | dēplangēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dēplangam |
| II sing. | dēplanges |
| III sing. | dēplanget |
| I plur. | dēplangēmus |
| II plur. | dēplangētis |
| III plur. | dēplangent |
| PARFAIT |
| I sing. | deplanxi |
| II sing. | deplanxisti |
| III sing. | deplanxit |
| I plur. | deplanxĭmus |
| II plur. | deplanxistis |
| III plur. | deplanxērunt, deplanxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deplanxĕram |
| II sing. | deplanxĕras |
| III sing. | deplanxĕrat |
| I plur. | deplanxerāmus |
| II plur. | deplanxerātis |
| III plur. | deplanxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | deplanxĕro |
| II sing. | deplanxĕris |
| III sing. | deplanxĕrit |
| I plur. | deplanxerĭmus |
| II plur. | deplanxerĭtis |
| III plur. | deplanxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | dēplangam |
| II sing. | dēplangas |
| III sing. | dēplangat |
| I plur. | dēplangāmus |
| II plur. | dēplangātis |
| III plur. | dēplangant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dēplangĕrem |
| II sing. | dēplangĕres |
| III sing. | dēplangĕret |
| I plur. | dēplangerēmus |
| II plur. | dēplangerētis |
| III plur. | dēplangĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | deplanxĕrim |
| II sing. | deplanxĕris |
| III sing. | deplanxĕrit |
| I plur. | deplanxerĭmus |
| II plur. | deplanxerĭtis |
| III plur. | deplanxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | deplanxissem |
| II sing. | deplanxisses |
| III sing. | deplanxisset |
| I plur. | deplanxissēmus |
| II plur. | deplanxissētis |
| III plur. | deplanxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dēplangĕ |
| II plur. | dēplangĭte |
| FUTUR |
| II sing. | dēplangĭto |
| III sing. | dēplangĭto |
| II plur. | dēplangitōte |
| III plur. | dēplangunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| dēplangens, entis |
| FUTUR |
| deplanctūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| dēplangĕre |
| PARFAIT |
| deplanxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | deplanctūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | deplanctūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | dēplangendi |
| Datif: | dēplangendo |
| Accusatif: | ad dēplangendum |
| Ablatif: | dēplangendo |
| SUPIN |
| deplanctum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEPLANGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|