Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | depugnatus |
Gen. | depugnati |
Dat. | depugnato |
Acc. | depugnatum |
Abl. | depugnato |
Voc. | depugnate |
PLURIEL |
Nom. | depugnati |
Gen. | depugnatōrum |
Dat. | depugnatis |
Acc. | depugnatos |
Abl. | depugnatis |
Voc. | depugnati |
SINGULIER |
Nom. | depugnată |
Gen. | depugnatae |
Dat. | depugnatae |
Acc. | depugnatam |
Abl. | depugnatā |
Voc. | depugnată |
PLURIEL |
Nom. | depugnatae |
Gen. | depugnatārum |
Dat. | depugnatis |
Acc. | depugnatas |
Abl. | depugnatis |
Voc. | depugnatae |
SINGULIER |
Nom. | depugnatum |
Gen. | depugnati |
Dat. | depugnato |
Acc. | depugnatum |
Abl. | depugnato |
Voc. | depugnatum |
PLURIEL |
Nom. | depugnata |
Gen. | depugnatōrum |
Dat. | depugnatis |
Acc. | depugnata |
Abl. | depugnatis |
Voc. | depugnata |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEPUGNATUS200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|