Déclinaison / Conjugueur latin
dēsuescor - Diathèse passive
(dēsuesco, dēsuescis, desuevi, dēsuescĕre, desuetum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dēsuescor |
II sing. | dēsuescĕris, dēsuescĕre |
III sing. | dēsuescĭtur |
I plur. | dēsuescĭmur |
II plur. | dēsuescimĭni |
III plur. | dēsuescuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēsuescēbar |
II sing. | dēsuescebāris, dēsuescebāre |
III sing. | dēsuescebātur |
I plur. | dēsuescebāmur |
II plur. | dēsuescebamĭni |
III plur. | dēsuescebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dēsuescar |
II sing. | dēsuescēris, dēsuescēre |
III sing. | dēsuescētur |
I plur. | dēsuescēmur |
II plur. | dēsuescemĭni |
III plur. | dēsuescentur |
PARFAIT |
I sing. | desuetus, a, um sum |
II sing. | desuetus, a, um es |
III sing. | desuetus, a, um est |
I plur. | desueti, ae, a sumus |
II plur. | desueti, ae, a estis |
III plur. | desueti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | desuetus, a, um eram |
II sing. | desuetus, a, um eras |
III sing. | desuetus, a, um erat |
I plur. | desueti, ae, a eramus |
II plur. | desueti, ae, a eratis |
III plur. | desueti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | desuetus, a, um ero |
II sing. | desuetus, a, um eris |
III sing. | desuetus, a, um erit |
I plur. | desueti, ae, a erimus |
II plur. | desueti, ae, a eritis |
III plur. | desueti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dēsuescar |
II sing. | dēsuescāris, dēsuescāre |
III sing. | dēsuescātur |
I plur. | dēsuescāmur |
II plur. | dēsuescamĭni |
III plur. | dēsuescantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēsuescĕrer |
II sing. | dēsuescerēris, dēsuescerēre |
III sing. | dēsuescerētur |
I plur. | dēsuescerēmur |
II plur. | dēsuesceremĭni |
III plur. | dēsuescerentur |
PARFAIT |
I sing. | desuetus, a, um sim |
II sing. | desuetus, a, um sis |
III sing. | desuetus, a, um sit |
I plur. | desueti, ae, a simus |
II plur. | desueti, ae, a sitis |
III plur. | desueti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | desuetus, a, um essem |
II sing. | desuetus, a, um esses |
III sing. | desuetus, a, um esset |
I plur. | desueti, ae, a essemus |
II plur. | desueti, ae, a essetis |
III plur. | desueti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dēsuescĕre |
II plur. | dēsuescĭmini |
FUTUR |
II sing. | dēsuescĭtor |
III sing. | dēsuescĭtor |
II plur. | |
III plur. | dēsuescuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
desuetus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
dēsuesci |
PARFAIT |
Singolare: | desuetus, a, um esse |
Plurale: | desueti, ae, a esse |
FUTUR |
desuetum esse |
GERUNDIVO |
dēsuescendus, a, um |
SUPIN |
desuetu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DESUESCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|