Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | dichotomos |
Gen. | dichotomi |
Dat. | dichotomo |
Acc. | dichotomon |
Abl. | dichotomo |
Voc. | dichotome |
PLURIEL |
Nom. | dichotomi |
Gen. | dichotomōrum |
Dat. | dichotomis |
Acc. | dichotomos |
Abl. | dichotomis |
Voc. | dichotomi |
SINGULIER |
Nom. | dichotomă |
Gen. | dichotomae |
Dat. | dichotomae |
Acc. | dichotomam |
Abl. | dichotomā |
Voc. | dichotomă |
PLURIEL |
Nom. | dichotomae |
Gen. | dichotomārum |
Dat. | dichotomis |
Acc. | dichotomas |
Abl. | dichotomis |
Voc. | dichotomae |
SINGULIER |
Nom. | dichotomon |
Gen. | dichotomi |
Dat. | dichotomo |
Acc. | dichotomon |
Abl. | dichotomo |
Voc. | dichotomon |
PLURIEL |
Nom. | dichotoma |
Gen. | dichotomōrum |
Dat. | dichotomis |
Acc. | dichotoma |
Abl. | dichotomis | |