Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | Diocletianus |
Gen. | Diocletiani |
Dat. | Diocletiano |
Acc. | Diocletianum |
Abl. | Diocletiano |
Voc. | Diocletiane |
PLURIEL |
Nom. | Diocletiani |
Gen. | Diocletianōrum |
Dat. | Diocletianis |
Acc. | Diocletianos |
Abl. | Diocletianis |
Voc. | Diocletiani |
SINGULIER |
Nom. | Diocletiană |
Gen. | Diocletianae |
Dat. | Diocletianae |
Acc. | Diocletianam |
Abl. | Diocletianā |
Voc. | Diocletiană |
PLURIEL |
Nom. | Diocletianae |
Gen. | Diocletianārum |
Dat. | Diocletianis |
Acc. | Diocletianas |
Abl. | Diocletianis |
Voc. | Diocletianae |
SINGULIER |
Nom. | Diocletianum |
Gen. | Diocletiani |
Dat. | Diocletiano |
Acc. | Diocletianum |
Abl. | Diocletiano |
Voc. | Diocletianum |
PLURIEL |
Nom. | Diocletiana |
Gen. | Diocletianōrum |
Dat. | Diocletianis |
Acc. | Diocletiana |
Abl. | Diocletianis | |