Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | dioecesanus |
Gen. | dioecesani |
Dat. | dioecesano |
Acc. | dioecesanum |
Abl. | dioecesano |
Voc. | dioecesane |
PLURIEL |
Nom. | dioecesani |
Gen. | dioecesanōrum |
Dat. | dioecesanis |
Acc. | dioecesanos |
Abl. | dioecesanis |
Voc. | dioecesani |
SINGULIER |
Nom. | dioecesană |
Gen. | dioecesanae |
Dat. | dioecesanae |
Acc. | dioecesanam |
Abl. | dioecesanā |
Voc. | dioecesană |
PLURIEL |
Nom. | dioecesanae |
Gen. | dioecesanārum |
Dat. | dioecesanis |
Acc. | dioecesanas |
Abl. | dioecesanis |
Voc. | dioecesanae |
SINGULIER |
Nom. | dioecesanum |
Gen. | dioecesani |
Dat. | dioecesano |
Acc. | dioecesanum |
Abl. | dioecesano |
Voc. | dioecesanum |
PLURIEL |
Nom. | dioecesana |
Gen. | dioecesanōrum |
Dat. | dioecesanis |
Acc. | dioecesana |
Abl. | dioecesanis | |