Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | dubitatus |
Gen. | dubitati |
Dat. | dubitato |
Acc. | dubitatum |
Abl. | dubitato |
Voc. | dubitate |
PLURIEL |
Nom. | dubitati |
Gen. | dubitatōrum |
Dat. | dubitatis |
Acc. | dubitatos |
Abl. | dubitatis |
Voc. | dubitati |
SINGULIER |
Nom. | dubitată |
Gen. | dubitatae |
Dat. | dubitatae |
Acc. | dubitatam |
Abl. | dubitatā |
Voc. | dubitată |
PLURIEL |
Nom. | dubitatae |
Gen. | dubitatārum |
Dat. | dubitatis |
Acc. | dubitatas |
Abl. | dubitatis |
Voc. | dubitatae |
SINGULIER |
Nom. | dubitatum |
Gen. | dubitati |
Dat. | dubitato |
Acc. | dubitatum |
Abl. | dubitato |
Voc. | dubitatum |
PLURIEL |
Nom. | dubitata |
Gen. | dubitatōrum |
Dat. | dubitatis |
Acc. | dubitata |
Abl. | dubitatis |
Voc. | dubitata |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DUBITATUS200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|