Déclinaison / Conjugueur latin
dŭbĭtor - Diathèse passive
(dŭbĭto, dŭbĭtas, dubitavi, dŭbĭtāre, dubitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dŭbĭtor |
II sing. | dŭbĭtāris, dŭbĭtāre |
III sing. | dŭbĭtātur |
I plur. | dŭbĭtāmur |
II plur. | dŭbĭtamĭni |
III plur. | dŭbĭtantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dŭbĭtābar |
II sing. | dŭbĭtabāris, dŭbĭtabāre |
III sing. | dŭbĭtabātur |
I plur. | dŭbĭtabāmur |
II plur. | dŭbĭtabamĭni |
III plur. | dŭbĭtabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dŭbĭtābor |
II sing. | dŭbĭtabĕris, dŭbĭtabĕre |
III sing. | dŭbĭtabĭtur |
I plur. | dŭbĭtabĭmur |
II plur. | dŭbĭtabimĭni |
III plur. | dŭbĭtabuntur |
PARFAIT |
I sing. | dubitatus, a, um sum |
II sing. | dubitatus, a, um es |
III sing. | dubitatus, a, um est |
I plur. | dubitati, ae, a sumus |
II plur. | dubitati, ae, a estis |
III plur. | dubitati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | dubitatus, a, um eram |
II sing. | dubitatus, a, um eras |
III sing. | dubitatus, a, um erat |
I plur. | dubitati, ae, a eramus |
II plur. | dubitati, ae, a eratis |
III plur. | dubitati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | dubitatus, a, um ero |
II sing. | dubitatus, a, um eris |
III sing. | dubitatus, a, um erit |
I plur. | dubitati, ae, a erimus |
II plur. | dubitati, ae, a eritis |
III plur. | dubitati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dŭbĭter |
II sing. | dŭbĭtēris, dŭbĭtēre |
III sing. | dŭbĭtētur |
I plur. | dŭbĭtēmur |
II plur. | dŭbĭtemĭni |
III plur. | dŭbĭtentur |
IMPARFAIT |
I sing. | dŭbĭtārer |
II sing. | dŭbĭtarēris, dŭbĭtarēre |
III sing. | dŭbĭtarētur |
I plur. | dŭbĭtarēmur |
II plur. | dŭbĭtaremĭni |
III plur. | dŭbĭtarentur |
PARFAIT |
I sing. | dubitatus, a, um sim |
II sing. | dubitatus, a, um sis |
III sing. | dubitatus, a, um sit |
I plur. | dubitati, ae, a simus |
II plur. | dubitati, ae, a sitis |
III plur. | dubitati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | dubitatus, a, um essem |
II sing. | dubitatus, a, um esses |
III sing. | dubitatus, a, um esset |
I plur. | dubitati, ae, a essemus |
II plur. | dubitati, ae, a essetis |
III plur. | dubitati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dŭbĭtāre |
II plur. | dŭbĭtamĭni |
FUTUR |
II sing. | dŭbĭtātor |
III sing. | dŭbĭtātor |
II plur. | |
III plur. | dŭbĭtantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
dubitatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
dŭbĭtāri |
PARFAIT |
Singolare: | dubitatus, a, um esse |
Plurale: | dubitati, ae, a esse |
FUTUR |
dubitatum esse |
GERUNDIVO |
dŭbĭtandus, a, um |
SUPIN |
dubitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DUBITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|