Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | ēnĕcor |
II sing. | ēnĕcāris, ēnĕcāre |
III sing. | ēnĕcātur |
I plur. | ēnĕcāmur |
II plur. | ēnĕcamĭni |
III plur. | ēnĕcantur |
IMPARFAIT |
I sing. | ēnĕcābar |
II sing. | ēnĕcabāris, ēnĕcabāre |
III sing. | ēnĕcabātur |
I plur. | ēnĕcabāmur |
II plur. | ēnĕcabamĭni |
III plur. | ēnĕcabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ēnĕcābor |
II sing. | ēnĕcabĕris, ēnĕcabĕre |
III sing. | ēnĕcabĭtur |
I plur. | ēnĕcabĭmur |
II plur. | ēnĕcabimĭni |
III plur. | ēnĕcabuntur |
PARFAIT |
I sing. | enectus o enecatus, a, um sum |
II sing. | enectus o enecatus, a, um es |
III sing. | enectus o enecatus, a, um est |
I plur. | enecti o enecati, ae, a sumus |
II plur. | enecti o enecati, ae, a estis |
III plur. | enecti o enecati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | enectus o enecatus, a, um eram |
II sing. | enectus o enecatus, a, um eras |
III sing. | enectus o enecatus, a, um erat |
I plur. | enecti o enecati, ae, a eramus |
II plur. | enecti o enecati, ae, a eratis |
III plur. | enecti o enecati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | enectus o enecatus, a, um ero |
II sing. | enectus o enecatus, a, um eris |
III sing. | enectus o enecatus, a, um erit |
I plur. | enecti o enecati, ae, a erimus |
II plur. | enecti o enecati, ae, a eritis |
III plur. | enecti o enecati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | ēnĕcer |
II sing. | ēnĕcēris, ēnĕcēre |
III sing. | ēnĕcētur |
I plur. | ēnĕcēmur |
II plur. | ēnĕcemĭni |
III plur. | ēnĕcentur |
IMPARFAIT |
I sing. | ēnĕcārer |
II sing. | ēnĕcarēris, ēnĕcarēre |
III sing. | ēnĕcarētur |
I plur. | ēnĕcarēmur |
II plur. | ēnĕcaremĭni |
III plur. | ēnĕcarentur |
PARFAIT |
I sing. | enectus o enecatus, a, um sim |
II sing. | enectus o enecatus, a, um sis |
III sing. | enectus o enecatus, a, um sit |
I plur. | enecti o enecati, ae, a simus |
II plur. | enecti o enecati, ae, a sitis |
III plur. | enecti o enecati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | enectus o enecatus, a, um essem |
II sing. | enectus o enecatus, a, um esses |
III sing. | enectus o enecatus, a, um esset |
I plur. | enecti o enecati, ae, a essemus |
II plur. | enecti o enecati, ae, a essetis |
III plur. | enecti o enecati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ēnĕcāre |
II plur. | ēnĕcamĭni |
FUTUR |
II sing. | ēnĕcātor |
III sing. | ēnĕcātor |
II plur. | |
III plur. | ēnĕcantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
enectus o enecatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
ēnĕcāri |
PARFAIT |
Singolare: | enectus o enecatus, a, um esse |
Plurale: | enecti o enecati, ae, a esse |
FUTUR |
enectum esse o enecatum esse |
GERUNDIVO |
ēnĕcandus, a, um |
SUPIN |
enectu o enecatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ENECOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|