Déclinaison / Conjugueur latin
exspătĭor - Diathèse active
(exspătĭor, exspătĭāris, exspătĭāri, exspatiatus, exspatiatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | exspătĭor |
II sing. | exspătĭāris, exspătĭāre |
III sing. | exspătĭātur |
I plur. | exspătĭāmur |
II plur. | exspătĭamĭni |
III plur. | exspătĭantur |
IMPARFAIT |
I sing. | exspătĭābar |
II sing. | exspătĭabāris, exspătĭabāre |
III sing. | exspătĭabātur |
I plur. | exspătĭabāmus |
II plur. | exspătĭabamĭni |
III plur. | exspătĭantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | exspătĭābor |
II sing. | exspătĭabĕris, exspătĭabĕre |
III sing. | exspătĭabĭtur |
I plur. | exspătĭabĭmur |
II plur. | exspătĭabimĭni |
III plur. | exspătĭabuntur |
PARFAIT |
I sing. | exspatiatus, a, um sum |
II sing. | exspatiatus, a, um es |
III sing. | exspatiatus, a, um est |
I plur. | exspatiati, ae, a sumus |
II plur. | exspatiati, ae, a estis |
III plur. | exspatiati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | exspatiatus, a, um eram |
II sing. | exspatiatus, a, um eras |
III sing. | exspatiatus, a, um erat |
I plur. | exspatiati, ae, a eramus |
II plur. | exspatiati, ae, a eratis |
III plur. | exspatiati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | exspatiatus, a, um ero |
II sing. | exspatiatus, a, um eris |
III sing. | exspatiatus, a, um erit |
I plur. | exspatiati, ae, a erimus |
II plur. | exspatiati, ae, a eritis |
III plur. | exspatiati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | exspătĭer |
II sing. | exspătĭēris, exspătĭēre |
III sing. | exspătĭētur |
I plur. | exspătĭēmur |
II plur. | exspătĭemĭni |
III plur. | exspătĭentur |
IMPARFAIT |
I sing. | exspătĭārer |
II sing. | exspătĭarēris, exspătĭarēre |
III sing. | exspătĭarētur |
I plur. | exspătĭāremur |
II plur. | exspătĭaremĭni |
III plur. | exspătĭarentur |
PARFAIT |
I sing. | exspatiatus, a, um sim |
II sing. | exspatiatus, a, um sis |
III sing. | exspatiatus, a, um sit |
I plur. | exspatiati, ae, a simus |
II plur. | exspatiati, ae, a sitis |
III plur. | exspatiati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | exspatiatus, a, um essem |
II sing. | exspatiatus, a, um esses |
III sing. | exspatiatus, a, um esset |
I plur. | exspatiati, ae, a essemus |
II plur. | exspatiati, ae, a essetis |
III plur. | exspatiati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | exspătĭāre |
II plur. | exspătĭamĭni |
FUTUR |
II sing. | exspătĭātor |
III sing. | exspătĭātor |
II plur. | |
III plur. | exspătĭantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
exspătĭāri |
PARFAIT |
Singolare: | exspatiatus, a, um esse |
Plurale: | exspatiati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | exspatiatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | exspatiatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
exspătĭans, antis |
FUTUR |
exspatiatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | exspatiatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | exspătĭandi |
Datif: | exspătĭando |
Accusatif: | exspătĭandum |
Ablatif: | exspătĭando |
|
GERUNDIVO |
| |