Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | impraegnor |
II sing. | impraegnāris, impraegnāre |
III sing. | impraegnātur |
I plur. | impraegnāmur |
II plur. | impraegnamĭni |
III plur. | impraegnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | impraegnābar |
II sing. | impraegnabāris, impraegnabāre |
III sing. | impraegnabātur |
I plur. | impraegnabāmur |
II plur. | impraegnabamĭni |
III plur. | impraegnabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | impraegnābor |
II sing. | impraegnabĕris, impraegnabĕre |
III sing. | impraegnabĭtur |
I plur. | impraegnabĭmur |
II plur. | impraegnabimĭni |
III plur. | impraegnabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | impraegner |
II sing. | impraegnēris, impraegnēre |
III sing. | impraegnētur |
I plur. | impraegnēmur |
II plur. | impraegnemĭni |
III plur. | impraegnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | impraegnārer |
II sing. | impraegnarēris, impraegnarēre |
III sing. | impraegnarētur |
I plur. | impraegnarēmur |
II plur. | impraegnaremĭni |
III plur. | impraegnarentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | impraegnāre |
II plur. | impraegnamĭni |
FUTUR |
II sing. | impraegnātor |
III sing. | impraegnātor |
II plur. | |
III plur. | impraegnantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
|
INFINITO |
PRÉSENT |
impraegnāri |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
|
GERUNDIVO |
impraegnandus, a, um | |