Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | impraemeditatus |
Gen. | impraemeditati |
Dat. | impraemeditato |
Acc. | impraemeditatum |
Abl. | impraemeditato |
Voc. | impraemeditate |
PLURIEL |
Nom. | impraemeditati |
Gen. | impraemeditatōrum |
Dat. | impraemeditatis |
Acc. | impraemeditatos |
Abl. | impraemeditatis |
Voc. | impraemeditati |
SINGULIER |
Nom. | impraemeditată |
Gen. | impraemeditatae |
Dat. | impraemeditatae |
Acc. | impraemeditatam |
Abl. | impraemeditatā |
Voc. | impraemeditată |
PLURIEL |
Nom. | impraemeditatae |
Gen. | impraemeditatārum |
Dat. | impraemeditatis |
Acc. | impraemeditatas |
Abl. | impraemeditatis |
Voc. | impraemeditatae |
SINGULIER |
Nom. | impraemeditatum |
Gen. | impraemeditati |
Dat. | impraemeditato |
Acc. | impraemeditatum |
Abl. | impraemeditato |
Voc. | impraemeditatum |
PLURIEL |
Nom. | impraemeditata |
Gen. | impraemeditatōrum |
Dat. | impraemeditatis |
Acc. | impraemeditata |
Abl. | impraemeditatis | |