Déclinaison / Conjugueur latin
innascor - Diathèse active
(innascor, innascĕris, innasci, innatus, innatum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | innascor |
II sing. | innascĕris, innascĕre |
III sing. | innascĭtur |
I plur. | innascĭmur |
II plur. | innascimĭni |
III plur. | innascuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | innascēbar |
II sing. | innascebāris, innascebāre |
III sing. | innascebātur |
I plur. | innascebāmur |
II plur. | innascebamĭni |
III plur. | innascebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | innascar |
II sing. | innascēris, innascēre |
III sing. | innascētur |
I plur. | innascēmur |
II plur. | innascemĭni |
III plur. | innascentur |
PARFAIT |
I sing. | innatus, a, um sum |
II sing. | innatus, a, um es |
III sing. | innatus, a, um est |
I plur. | innati, ae, a sumus |
II plur. | innati, ae, a estis |
III plur. | innati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | innatus, a, um eram |
II sing. | innatus, a, um eras |
III sing. | innatus, a, um erat |
I plur. | innati, ae, a eramus |
II plur. | innati, ae, a eratis |
III plur. | innati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | innatus, a, um ero |
II sing. | innatus, a, um eris |
III sing. | innatus, a, um erit |
I plur. | innati, ae, a erimus |
II plur. | innati, ae, a eritis |
III plur. | innati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | innascar |
II sing. | innascāris, innascāre |
III sing. | innascātur |
I plur. | innascāmur |
II plur. | innascamĭni |
III plur. | innascantur |
IMPARFAIT |
I sing. | innascĕrer |
II sing. | innascerēris, innascerēre |
III sing. | innascerētur |
I plur. | innascerēmur |
II plur. | innasceremĭni |
III plur. | innascerentur |
PARFAIT |
I sing. | innatus, a, um sim |
II sing. | innatus, a, um sis |
III sing. | innatus, a, um sit |
I plur. | innati, ae, a simus |
II plur. | innati, ae, a sitis |
III plur. | innati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | innatus, a, um essem |
II sing. | innatus, a, um esses |
III sing. | innatus, a, um esset |
I plur. | innati, ae, a essemus |
II plur. | innati, ae, a essetis |
III plur. | innati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | innascĕre |
II plur. | innascimĭni |
FUTUR |
II sing. | innascĭtor |
III sing. | innascĭtor |
II plur. | |
III plur. | innascuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
innasci |
PARFAIT |
Singolare: | innatus, a, um esse |
Plurale: | innati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | innatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | innatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
innascens, entis |
FUTUR |
innatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | innatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | innascendi |
Datif: | innascendo |
Accusatif: | innascendum |
Ablatif: | innascendo |
|
GERUNDIVO |
| |