Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | inriguus |
Gen. | inrigui |
Dat. | inriguo |
Acc. | inriguum |
Abl. | inriguo |
Voc. | inrigue |
PLURIEL |
Nom. | inrigui |
Gen. | inriguōrum |
Dat. | inriguis |
Acc. | inriguos |
Abl. | inriguis |
Voc. | inrigui |
SINGULIER |
Nom. | inriguă |
Gen. | inriguae |
Dat. | inriguae |
Acc. | inriguam |
Abl. | inriguā |
Voc. | inriguă |
PLURIEL |
Nom. | inriguae |
Gen. | inriguārum |
Dat. | inriguis |
Acc. | inriguas |
Abl. | inriguis |
Voc. | inriguae |
SINGULIER |
Nom. | inriguum |
Gen. | inrigui |
Dat. | inriguo |
Acc. | inriguum |
Abl. | inriguo |
Voc. | inriguum |
PLURIEL |
Nom. | inrigua |
Gen. | inriguōrum |
Dat. | inriguis |
Acc. | inrigua |
Abl. | inriguis | |