Déclinaison / Conjugueur latin
inviscĕror - Diathèse passive
(inviscĕro, inviscĕras, invisceravi, inviscĕrāre, invisceratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | inviscĕror |
II sing. | inviscĕrāris, inviscĕrāre |
III sing. | inviscĕrātur |
I plur. | inviscĕrāmur |
II plur. | inviscĕramĭni |
III plur. | inviscĕrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | inviscĕrābar |
II sing. | inviscĕrabāris, inviscĕrabāre |
III sing. | inviscĕrabātur |
I plur. | inviscĕrabāmur |
II plur. | inviscĕrabamĭni |
III plur. | inviscĕrabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | inviscĕrābor |
II sing. | inviscĕrabĕris, inviscĕrabĕre |
III sing. | inviscĕrabĭtur |
I plur. | inviscĕrabĭmur |
II plur. | inviscĕrabimĭni |
III plur. | inviscĕrabuntur |
PARFAIT |
I sing. | invisceratus, a, um sum |
II sing. | invisceratus, a, um es |
III sing. | invisceratus, a, um est |
I plur. | inviscerati, ae, a sumus |
II plur. | inviscerati, ae, a estis |
III plur. | inviscerati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | invisceratus, a, um eram |
II sing. | invisceratus, a, um eras |
III sing. | invisceratus, a, um erat |
I plur. | inviscerati, ae, a eramus |
II plur. | inviscerati, ae, a eratis |
III plur. | inviscerati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | invisceratus, a, um ero |
II sing. | invisceratus, a, um eris |
III sing. | invisceratus, a, um erit |
I plur. | inviscerati, ae, a erimus |
II plur. | inviscerati, ae, a eritis |
III plur. | inviscerati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | inviscĕrer |
II sing. | inviscĕrēris, inviscĕrēre |
III sing. | inviscĕrētur |
I plur. | inviscĕrēmur |
II plur. | inviscĕremĭni |
III plur. | inviscĕrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | inviscĕrārer |
II sing. | inviscĕrarēris, inviscĕrarēre |
III sing. | inviscĕrarētur |
I plur. | inviscĕrarēmur |
II plur. | inviscĕraremĭni |
III plur. | inviscĕrarentur |
PARFAIT |
I sing. | invisceratus, a, um sim |
II sing. | invisceratus, a, um sis |
III sing. | invisceratus, a, um sit |
I plur. | inviscerati, ae, a simus |
II plur. | inviscerati, ae, a sitis |
III plur. | inviscerati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | invisceratus, a, um essem |
II sing. | invisceratus, a, um esses |
III sing. | invisceratus, a, um esset |
I plur. | inviscerati, ae, a essemus |
II plur. | inviscerati, ae, a essetis |
III plur. | inviscerati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | inviscĕrāre |
II plur. | inviscĕramĭni |
FUTUR |
II sing. | inviscĕrātor |
III sing. | inviscĕrātor |
II plur. | |
III plur. | inviscĕrantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
invisceratus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
inviscĕrāri |
PARFAIT |
Singolare: | invisceratus, a, um esse |
Plurale: | inviscerati, ae, a esse |
FUTUR |
invisceratum esse |
GERUNDIVO |
inviscĕrandus, a, um | |