Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | iustificaturus |
Gen. | iustificaturi |
Dat. | iustificaturo |
Acc. | iustificaturum |
Abl. | iustificature |
Voc. | iustificaturo |
PLURIEL |
Nom. | iustificaturi |
Gen. | iustificatorum |
Dat. | iustificaturis |
Acc. | iustificaturos |
Abl. | iustificaturi |
Voc. | iustificaturis |
SINGULIER |
Nom. | iustificatura |
Gen. | iustificaturae |
Dat. | iustificaturae |
Acc. | iustificaturam |
Abl. | iustificatura |
Voc. | iustificatura |
PLURIEL |
Nom. | iustificaturae |
Gen. | iustificaturarum |
Dat. | iustificaturis |
Acc. | iustificaturas |
Abl. | iustificaturae |
Voc. | iustificaturis |
SINGULIER |
Nom. | iustificaturum |
Gen. | iustificaturi |
Dat. | iustificaturo |
Acc. | iustificaturum |
Abl. | iustificaturum |
Voc. | iustificaturo |
PLURIEL |
Nom. | iustificatura |
Gen. | iustificaturorum |
Dat. | iustificaturis |
Acc. | iustificatura |
Abl. | iustificatura |
Voc. | iustificaturis |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IUSTIFICATURUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|